უკვე 6 წელია, რაც ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელ კიროვაკანში აგრონომი ეღიშე აღაჯანიანი ტერიტორიისთვის არატრადიციულ კულტურას – სელს ამუშავებს, ასევე სელის ზეთს აწარმოებს. მან სელუს მოყვანა 1 ჰექტარ მიწაზე დაიწყო, შემდეგ კი 2 ჰექტარამდე გაზარდა. ევროკავშირისგან ბიზნესის განვითარებისთვის დაფინანსების მიღების შემდეგ ის ახლა დამოუკიდებლად ავითარებს თავის ბიზნესს. მაგრამ ბაზრის არარსებობის გამო არ ფართოვდება.
ეღიშე აღაჯანიანი 2018 წლიდან სელის მოყვანით და ზეთის წარმოებით არის დაკავებული. თავიდან, როცა პირველად დაიწყო ამ საქმის კეთება, სიღნაღში ჩასასვლელად 300 კმ-ზე მეტი გაიარა და ზეთის მოსაპოვებლად სელის თესლი ამოასუფთავა. ამან, თავის მხრივ, გაზარდა მისი სელის ზეთის ღირებულება. მაგრამ შემდეგ ევროკავშირის ENPARD-2 პროგრამის ფარგლებში მან LAG-ის – ადგილობრივი განვითარების ჯგუფის – კონკურსში მიიღო მონაწილეობა და საწმენდი აპარატისა და სელისგან ზეთის წარმოებისთვის მცირე ზომის მანქანის შესაძენად გრანტი მოიგო. გრანტის თანხამ 36 000 ლარი შეადგინა, საიდანაც 18 600 გრანტის, დანარჩენი მისი შენატანი იყო.
„LAG-მდე სელის მოშენებით ვიყავი დაკავებული, უბრალოდ, ჩემი ფინანსური შესაძლებლობები არ მაძლევდა საშუალებას შემეძინა ტექნიკა. ევროკავშირის დაფინანსების გარეშე ვერ ვიყიდიდი, ან ალბათ 5 წელიწადში ვიყიდიდი. დიდი ბიზნესი არ არის, ერთადერთი ნაკლი ის არის, რომ ფული ცოტაა, არ შეგიძლია დაზოგო, რომ განავითარო“, – ამბობს ეღიშ აღაჯანიანი.
სელის მოყვანით მან მუნიციპალიტეტში ალტერნატიული კულტურის განვითარებას ჩაუყარა საფუძველი. თუმცა მუნიციპალიტეტში მის გარდა ამას ჯერჯერობით არავინ აკეთებს.
„რადგან რთულია, ხელით დამუშავება, ყველა კომბაინს არ შეუძლია სელის მოსავლის აღება. მე ცოტას ვთესავ, რადგან ბაზრის მოცულობა არ არის ფართო, ეს არ არის დიდი ბიზნესი, დიდ ბიზნესს სჭირდება დიდი მანქანა მეტი ზეთის მისაღებად“, – თქვა ეღიშ აღაჯანიანმა.
ფულის დაზოგვის შემდეგ მან მეტი ზეთის გამოსაწურავად დიდი მანქანა იყიდა.
მისი თქმით, თუ პატარა ტექნიკით სელის ტომრის გაწურვას 3 საათი სჭირდება, მაშინ ახალი ტექნიკით 15 წუთი დასჭირდება.
