4 აპრილს დიდ სამშაბათი, რომელიც ათი ქალწულის სახარებისეულ იგავს ეძღვნება, ახალქალაქის სურბ ხაჩის ეკლესიაში აღნიშნეს.
წმიდა (დიდ) კვირა პერიოდია წახკაზარდის დღესასწაულიდან, ორშაბათიდან, ქრისტეს ნათელ აღდგომამდე. მის თითოეულ დღეს დიდს უწოდებენ, თუმცა ეს პირობითი სახელია, რომელიც მაცხოვრის მიწიერი ცხოვრებიდან ამა თუ იმ მოვლენას ეძღვნება. მოხსენიებულია ქრისტეს უკანასკნელი მცნებები, ტანჯვა, სიკვდილი და აღდგომა. დიდი კვირის მთავარი რიტუალები წმინდა (დიდი) ხუთშაბათს იწყება.
დიდი სამშაბათი ხუთი ბრძენისა და ხუთი ქალწულის იგავს ეხება: მათ სანათები აიღეს და საქმროების შესახვედრად გამოვიდნენ. ისინი ამბობდნენ, რომ ქრისტეს მეორედ მოსვლისთვის მზად უნდა ვიყოთ.
„მაშინ ცათა სასუფეველი ათ ქალწულს დაემსგავსება, რომლებმაც თავიანთი ლამპრები აიღეს და საქმროების შესახვედრად გამოვიდნენ. აქედან ხუთი ბრძენი იყო, ხუთი კი უგუნური. უგუნურებმა თავიანთი ლამპრები წაიღეს, ხოლო ზეთი არა. ბრძენებმა თავიანთ ლამპრებთან ერთად ჭურჭელში ზეთიც ჩაასხეს. როდესაც საქმროებს შეაგვიანდათ, ყველამ დაიძინა.
შუაღამისას ტირილი გაისმა: მოდიან საქმროები, გამოდით მათ შესახვედრად. ქალწულები ადგნენ და ლამპრები მოაწესრიგეს. უგუნურებმა უთხრეს ბრძენებს: მოგვეცით თქვენი ზეთი, რადგან ჩვენი ლამპრები ჩაქრება. ბრძენმა კი უპასუხა: არც ერთს რომ არ დაგვაკლდეეს, ჯობია გამყიდველებთან მიხვიდეთ და თქვენთვის იყიდოთ.
როცა საყიდლად წავიდნენ, საქმროები მოვიდნენ, ქორწილის სუფრას შეუერთდნენ და კარები დაკეტეს; მოსული ქალწულები იძახდნენ: უფალო! ღმერთო! გაგვიღე. ღმერთმა კი მიუგო: ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, არ გიცნობთ. ამიტომ იფხიზლეთ, რადგან არ იცით დღე და საათი, როცა მოვა ძე კაცისა“, – ნათქვამია იგავში.
