სურსათის ეროვნული სააგენტოს სამცხე-ჯავახეთის სამმართველოს ახალქალაქის განყოფილების ინფორმაციით, ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში ამ წუთებში პირუტყვს ემფიზემატოზური კარბუნკულით ინფიცირების შემთხვევა არ დაფიქსირებულა.
ცოტა ხნის წინ მეზობელ ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში ძროხებში ემკარის შემთხვევები დაფიქსირდა, ადგილობრივი რადიო NOR-ის ინფორმაციით, ამ დაავადებით 3 ძროხა დაიღუპა. Jnews-მა გადაწყვიტა გაერკვია, რა ვითარებაა ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში. აქ ამ დაავადებას „ხშხშუკს“ უწოდებენ.
სურსათის ეროვნული სააგენტოს სამცხე-ჯავახეთის სამხარეო სამმართველოს უფროსი ინსპექტორის, მხითარ პარონიანის თქმით, ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში ამ დროისთვის ინფექცია არ არის.
ემფიზემატოზური კარბუნკულის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია არ არის გეგმიური ღონისძიება. ადამიანს სურვილის შემთხვევაში შეუძლია ცხოველის აცრა საკუთარი ხარჯებით. ემფიზემატოზური კარბუნკული არ არის ვირუსული დაავადება, ის არ გადადის ერთიდან მეორეზე. ავადდება ძირითადად ოთხ წლამდე პირუტყვი.
„ეს არის ნიადაგის ინფექცია. როცა ბალახი მცირდება და პირუტყვი ძოვს, მიწას ეხება და თუ იქ ერთხელ ავადმყოფი პირუტყვი იყო დამარხული, მაშინ მიკროორგანიზმები შეიძლება მოხვდეს ამ ცხოველში. თუ პირუტყვი დაღუპულია, მაშინ ვიღებთ პათოლოგიურ მასალას და ვაგზავნით ლაბორატორიაში ანალიზისთვის, რათა დარწმუნდეთ, რომ ეს არ არის სიბირული წყლული, რადგან ისინი ძალიან ჰგვანან“, – ამბობს პარონიან მხითარი.
თუ 3 დღის განმავლობაში პირუტყვი არ განიკურნა, მაშინ ის შეიძლება მოკვდეს.
ინფორმაცია ვიკიპედიიდან
ემფიზემატოზური კარბუნკული, ან ემკარი (ლათ. gangraena emphysematosa) — მსხვილფეხა საქონლის (მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვის) და კამეჩების და ნაკლებად ხშირად ცხვრისა და თხის მწვავე არაკონტაგიოზური დაავადება, რომელიც გამოწვეულია ბაქტერიით Clostridium chauvoei. მას ახასიათებს კოჭლობა, კრეპიტაციული შეშუპება და ცხოველების სწრაფი სიკვდილი.
დაავადება უფრო ხშირად სპორადულად ვლინდება ზაფხულ-შემოდგომის თვეებში, ჩვეულებრივ ცხელ, მშრალ ზაფხულში, როდესაც ცხოველები იძულებულნი არიან მიწაზე დაბლა ძოვონ და, შესაბამისად, ბალახთან ერთად იჭერენ დაბინძურებულ ნიადაგს.
დაავადების გავრცელება ხდება მაშინ, როდესაც ცხვარი ძოვს მდინარეებთან, განსაკუთრებით დატბორვის შემდეგ. ინფექციის წყაროა ინფიცირებული ცხოველები და მკვდარი ცხოველების გვამები. ისინი აზიანებენ ნიადაგს და ქმნიან პირობებს მეორადი გავრცელებისთვის. ქარის მიერ მტვრის გადაადგილების გამო, ინფექცია შეიძლება გავრცელდეს სხვა ადგილებში.
კლინიკური ნიშნები
დაავადებას შეიძლება თან ახლდეს მდგომარეობის სწრაფი გაუარესება, საკვების მიღებაზე უარის თქმა და ცხოველის სისუსტე. სხეულის ტემპერატურა იმატებს. ძალიან მალე ჩნდება დამახასიათებელი შეშუპება. ისინი ჩვეულებრივ გვხვდება სხეულის იმ ადგილებში, სადაც ბევრი კუნთოვანი ქსოვილია. თავდაპირველად შეშუპების ადგილი ცხელი და მტკივნეულია, მაგრამ მალე ცივი და უმტკივნეულო ხდება. მასზე კანი მშრალი და მყარი ხდება. კრეპიტუსი იგრძნობა პალპაციით. სიკვდილი პირველი კლინიკური სიმპტომების გამოვლენიდან 12-60 საათში დგება. დაავადება თითქმის ყოველთვის სიკვდილით მთავრდება.
მკურნალობა
ავადმყოფი ცხოველების მკურნალობა ყოველთვის ეფექტური არ არის დაავადების სწრაფი და ზესწრაფი მიმდინარეობის გამო. ანტიბიოტიკები გამოიყენება როგორც ზოგადი თერაპია, მაგრამ მათ აქვთ ეფექტი მხოლოდ ინკუბაციურ პერიოდში და დაავადების ხილული გამოვლინების პირველ საათებში.
იმუნიტეტი
ცხვრებს არ აქვთ ბუნებრივი იმუნიტეტი ემფიზემატოზური კარბუნკულის მიმართ, მაგრამ ასაკთან ერთად მცირდება მათი მგრძნობელობა ამ დაავადების გამომწვევი აგენტის მიმართ.
დაავადებული ცხოველები იძენენ ხანგრძლივ ანტიტოქსიკურ და ანტიმიკრობულ აქტიურ იმუნიტეტს.
ვაქცინაცია გამოიყენება ემფიზემატოზური კარბუნკულის თავიდან ასაცილებლად.
