ზუსტად ოთხი წლის წინ, 2020 წლის 27 სექტემბერს, დილის 7 საათზე, აზერბაიჯანმა დაიწყო ფართომასშტაბიანი აგრესია მთიანი ყარაბაღის წინააღმდეგ.
ამავდროულად, კონტაქტის ხაზის თითქმის ყველა მიმართულებით, მტერმა დაიწყო შეტევა ავიაციის, არტილერიისა და დრონების გამოყენებით, რასაც თან ახლდა სარაკეტო სროლა სამოქალაქო დასახლებებზე.
ბრძოლები საკონტაქტო ხაზის მთელ სიგრძეზე მიმდინარეობდა და 44 დღე გაგრძელდა.
თურქეთ-აზერბაიჯანული ძალების მიერ გაჩაღებული ომის პირველ დღეს სომხეთსა და ყარაბაღში საომარი მდგომარეობა და საყოველთაო მობილიზაცია გამოცხადდა.
ომის 44 დღის განმავლობაში აზერბაიჯანმა გამოიყენა საერთაშორისო კანონმდებლობით აკრძალული იარაღის ტიპები: კასეტური და ფოსფორიანი საბრძოლო მასალები, მიზნად ისახავდა ყარაბაღისა და სომხეთის მშვიდობიანი მოსახლეობა და ინფრასტრუქტურა. თურქეთის დახმარებით ომამდე და ომის დროს ათასობით სირიელი ტერორისტი დაქირავებული აზერბაიჯანში გადაიყვანეს და ყარაბაღის ფრონტზე გაგზავნეს.სირიის ადამიანის უფლებათა ობსერვატორიის მონაცემებით, მთიან ყარაბაღში ბრძოლებში მონაწილე სირიელი მებრძოლების საერთო რაოდენობამ მიაღწია მინიმუმ 2350-ს, მათგან 320 დაბრუნდა სირიაში, უარი თქვა გადახდაზე და ბრძოლაში მონაწილეობაზე. დაქირავებული ტერორისტების ჩართვას საერთაშორისო მედიაც ავრცელებდა და სომხურმა მხარემ ორი მათგანი დაატყვევა, მაგრამ ომის დასრულების შემდეგ სომეხი ტყვეების სანაცვლოდ გადასცეს.
2020 წლის 9 ნოემბერს სომხეთის, რუსეთისა და აზერბაიჯანის ლიდერებმა ხელი მოაწერეს სამმხრივ განცხადებას, რომლის მიხედვითაც მთიანი ყარაბაღის ტერიტორიის უმეტესი ნაწილი აზერბაიჯანის კონტროლს გადაეცემა: ქარვაჭარის რაიონი, აკნის რაიონი, ლაჩინის რაიონი, გამონაკლისის გარდა. ლაჩინის დერეფნის, ქალაქ შუშის, ჰადრუთის რეგიონის უმეტესი ნაწილი, ასკერანისა და მარტაკერტის რაიონის ზოგიერთი სოფელი და არაღიარებული არცახის რესპუბლიკის დანარჩენი ტერიტორიის უსაფრთხოება რუსი სამშვიდობოების მიერ იყო უზრუნველყოფილი.
მთელი ომის განმავლობაში თურქეთი აზერბაიჯანს სამხედრო დახმარებას უწევდა, მათ შორის დაზვერვის საქმიანობით.
ოფიციალური მონაცემებით, კატასტროფულმა ომმა სომხურ მხარეს მინიმუმ 4000 დაღუპული და ასობით უგზო-უკვლოდ დაკარგული და პატიმარი მოჰყვა.
