„უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ კანონი, იურისტების აზრით, „კანონის საწინააღმდეგო ძალის“ პრინციპს არღვევს, რომლის მიხედვითაც, პირმა დარღვევა ჩაიდინა, როცა ეს დარღვევად არ ითვლებოდა. იურისტების თქმით, კანონის „საწინააღმდეგო ძალის“ პრინციპი საქართველოს კონსტიტუციითაც არის აკრძალული.

„უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ კანონი საქართველოს კონსტიტუციას არღვევს, აცხადებს არა მხოლოდ 122 არასამთავრობო ორგანიზაცია, არამედ საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილიც, რომელმაც საკონსტიტუციო სასამართლოში შეიტანა სარჩელი პარლამენტის წინააღმდეგ დისკრიმინაციული კანონის მიღების გამო. ჩამოთვლილ უფლებათა დარღვევებს შორის ასევე აღინიშნება „საწინააღმდეგო ძალა“.

კანონის „საწინააღმდეგო ძალა“ ვრცელდება მის მიღებამდე მომხდარ ურთიერთობებსა და ქმედებებზე. ანუ პირმა/ორგანიზაციამ ჩაიდინა ქმედება, როდესაც ეს ქმედება ჯერ კიდევ არ განიხილებოდა კანონდარღვევად. თუ, მაგალითად, ორგანიზაციას, რომელიც უცხოეთიდან იღებს დაფინანსებას (20%-ზე მეტი), არ სურს ჩაითვალოს ე.წ. უცხოურ აგენტად და ის მზადაა უარი თქვას უცხოურ დაფინანსებაზე, რათა უცხოური აგენტების რეესტრში არ აღმოჩნდეს, მაშინ ეს არ დაეხმარება, რადგან თუ მან მიიღო უცხოური დაფინანსება 2023 წელს, ის უნდა იყოს რეესტრში.

ბევრ ქვეყანაში, “ex post facto” კანონმდებლობა მკაცრად აკრძალულია ან შეზღუდულია იმ გაგებით, რომ მისი გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ადამიანის მდგომარეობის შესამსუბუქებლად. საქართველოს კონსტიტუციით დარღვევად ითვლება ასევე „საწინააღმდეგო კანონი“.

„კანონში ნათქვამია, რომ თუ 2023 წელს 20%-ზე მეტი დაფინანსება უცხოური წყაროდან გაქვს მიღებული, ეს ნიშნავს, რომ შენ ხარ აგენტი, მაგრამ არის ერთი რამ, როცა 2023 წელს ეს დაფინანსება მიიღეს არასამთავრობო ორგანიზაციებმა ან მედიამ არ იცოდნენ, რომ აგენტებად ჩაითვლებიან. კანონი 2 თვის წინ იქნა მიღებული და კანონის ძალა განაწილდა გასულ წელს. ანუ ამბობენ, რომ თქვენ აგენტი იყავით, როცა კანონი არ იყო მოღებული, წადით და დარეგისტრირდით, ხოლო თუ უარს იტყვით, დაჯარიმდებით 25 000 ლარით, 10 000 ლარით და ა.შ. არსებითად, ეს არის საქართველოს კონსტიტუციის 31-ე მუხლის მე-9 პუნქტის დარღვევა“, – ამბობს იურისტი ანდრანიკ მინასიანი.

კონსტიტუციის მე-9 მუხლის 31-ე პუნქტით ნათქვამია: „არავინ არის პასუხისმგებელი ქმედებაზე, რომელიც მისი ჩადენის დროს არ ითვლებოდა სისხლის სამართლის დანაშაულად, თუ ის არ ამსუბუქებს ან არ აუქმებს პასუხისმგებლობას, არ აქვს საწინააღმდეგო ძალა“.