პროგრამა FLEX-ის ფარგლებში აშშ-ში სასწავლებლად ახალქალაქიდან წლეულს 2 მოსწავლე შეირჩა: ვენერა მარგარიანი და ელენე გაბრიელიანი.

aghjik2

ვენერა მარგარიანი 16 წლისაა, ის ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელ კუმურდოდან არის, მაგრამ ცხოვრობს ახალქალაქში, სწავლობს ახალქალაქის მე-2 საჯარო სკოლაში (რუსული), უყვარს ხატვა, კითხვა, მუსიკა და განსაკუთრებული ინტერესი აქვს უცხო ენების მიმართ.

 

aghjik1

ელენე გაბრიელიანს აგვისტოში 17 წელი შეუსრულდება. ის ახალქალაქის პირველ საჯარო სკოლაში (თუმანიანის სახელობის) სწავლობს. უყვარს სიმღერა, ცეკვა, კითხვა, ფილმების ყურება, ხატვა.

პროექტში მონაწილეობა და მშობლების დამოკიდებულება

ელენე:  – პროგრამა FLEX -ის შესახებ 3 წლის წინ გავიგე. მაშინ ასაკი არ იძლეოდა პროექტში მონაწილეობის საშუალებას. გადავწყვიტე, რომ აუცილებლად მივიღებდი მონაწილეობას მომავალ სექტემბერში, როცა მიღება დაიწყებოდა. ბავშვობიდან მიყვარს ინგლისური, რამდენიმე წელი რეპეტიტორთან ვსწავლობდი, გადავწყვიტე, თუ ინგლისურზე მეტს ვიმუშავებ, აუცილებლად ჩავაბარებ. ასეც მოვიქეცი, დავწერე განცხადება, მაგრამ ვერ ჩავაბარე. გადავწყვიტე, რომ ასეც უნდა მომხდარიყო. მომდევნო წელს ისევ ვცადე და გამოვიდა. წარმომიდგენია, რომ იქ სწავლა გამიჭირდება, მაგრამ არ მეშინია. ჩემი ოცნებაა წავიდე ამერიკაში და ვნახო ეს ქვეყანა, მომწონს ეს ქვეყანა. ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ ჩემი იყო და წავიდოდი. მშობლები არასდროს ეწინააღმდეგებოდნენ ჩემს გადაწყვეტილებას, პირიქით, დედამ მითხრა, მონაწილეობა მიმეღო. მითხრეს, რომ თუ ჩავაბარებდი, აუცილებლად წავიდოდი. დედა ყოველთვის მეუბნება, გავაკეთო ის, რაც მინდა. ყოველთვის ვუზიარებდ მას ჩემს ფიქრებს და ვამბობდი, რომ მინდა აქედან შორს ვიცხოვრო. დედამ მითხრა, – თუ ეს შენი სურვილი და ოცნებაა, მაშინ წადიო. არ მაქვს უფლება არ გაგიშვა.

ვენერა: – მე-5 კლასში ვიყავი, როცა უფროსები ლაპარაკობდნენ ამაზე.  შთაგონებული ვიყავი და გადავწყვიტე. მე-7 კლასში ჩემმა მასწავლებელმა უფრო დეტალურად ისაუბრა ამ პროგრამის შესახებ.  უკვე მე-7 კლასში FLEX-ში მონაწილეობა აღარ იყო ოცნება, არამედ მიზანი , რომ აუცილებლად უნდა ჩავაბარო!. ძალიან მომწონს აშშ, ძალიან მომწონს ევროპა. ჩემი მეორე მიზანი კი არის უმაღლესი განათლების მიღება საზღვარგარეთ. შარშან ვიფიქრე Flex-ში მონაწილეობა, რომც ვერ ჩავაბარო, კარგი გამოცდილება იქნებოდა ჩემთვის, მაგრამ დავაგვიანე განაცხადის შეტანა, რადგან ინსტრუქციები სწორად ვერ გავიგე. ასე რომ, წელსაც ვცადე და ვფიქრობდი, რომ მხოლოდ გამოცდილება იქნებოდა, მაგრამ პირველივე მცდელობაზე ჩავაბარე და ძალიან მიხარია. რაც შეეხება ჩემს მშობლებს, ჩემი ოჯახი ძალიან ახლოკავშირშია ჩემთან, ახლა ვგრძნობ, რომ ძალიან მიჭირს, მაგრამ ყოველთვის მეუბნებოდნენ, რომ თუ ჩააბარებ, ჩვენ მზად ვართ გაგიშვათო. მიჰყევით თქვენს ოცნებას..

სირთულეებისა და განსხვავებული განათლების სისტემის შესახებ

ელენე: – როგორც ვიცი, საგანმანათლებლო სისტემა გაცილებით მარტივია, არის არჩევითი საგნები. რა მოგწონთ და – ამ საგანს თქვენ ირჩევთ და სწავლობთ. მაგრამ, რა თქმა უნდა, ბევრად უფრო რთულია ნებისმიერი საგნის ინგლისურად სწავლა, ვინაიდან ჩვენ მშობლიურ ენაზე ვსწავლობთ, რის გამოც, ჩვენთვის უფრო ადვილია. მაგრამ ვფიქრობ, საწყის ეტაპზე რთული იქნება, მაგრამ ამის შემდეგ უფრო ადვილი იქნება, გავიგებთ და შევეჩვევით სისტემას, მასწავლებლებს და ყველაფერს.

ვენერა: – არამგონია რთული იყოს. მართალია, როგორც ელენემ თქვა, შეიძლება სირთულეები იყოს იმის გამო, რომ სხვა საგნები ინგლისურად იქნება, მაგრამ ძალიან მიხარია, რომ მომავალი პროფესიისთვის გვამზადებენ.  ჩემთვის მათი სისტემა საუკეთესოა. მგონი მარტივად შემიძლია, ზაფხულში საკუთარ თავზე ვიმუშაო, ვიდეო გაკვეთილებს ვუყურებ.

პროფესიის არჩევა

ელენე – დიპლომატის პროფესია ავირჩიე. ჩავაბარებ საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტზე. ჩემი ოცნებაა ვიყო ელჩი. ვფიქრობ, აშშ-ში სწავლა პროფესიაში სამომავლოდ დამეხმარება. გააფართოვებს ჩემს ჰორიზონტს და მსოფლმხედველობას. ბევრ ადამიანს გავიცნობ და მექნება მათთან ურთიერთობა. ვისწავლი მიდგომის იმ ადამიანებთან, რომელთა კულტურა და მენტალიტეტი ჩემთვის უცნობია.

ვენერა – გადავწყვიტე ენათმეცნიერი გავხდე. ამერიკაში სწავლა კი ამაში ძალიან დამეხმარება. ასევე მინდა ვისწავლო ესპანური. ეს იქნება პროფესიისთვის მომზადება. რატომ მინდა გავხდე ენათმეცნიერი? მეცნიერებისგან შორს ვარ. ენები ჩემთვის მარტივია და მომწონს. კორეული დამოუკიდებლად ვისწავლე, ვიცი იეროგლიფები, ნელ-ნელა ვკითხულობ. ვსწავლობ სიტყვებს ესპანურად. ბავშვობიდან მომწონდა ტურისტული ინდუსტრიაც. მაგრამ ვფიქრობ, რომ ენათმეცნიერი ის პროფესიაა, რომელიც ტურიზმს ხელს არ უშლის. ანუ შეგიძლია ონლაინ ვიმუშაო და ვიმოგზაურო.

აშშ: ახალი ოჯახი, ახალი გარემო

ელენე -მგონი რთული იქნება. ჩვენ შეჩვეულები ვართ ერთ კულტურას, ჩვენი ხალხი სხვაგვარად ფიქრობს, ჩვენი ყოველდღიური რუტინა განსხვავებულია და ეს მკვეთრად შეიცვლება, ვფიქრობ. თავიდან გამიჭირდება ადაპტაცია სახლში, სკოლაში, სკოლამდე გზა სხვა იქნება და არა ის, რასაც შეჩვეული ვარ. ყოველდღე ვნახავ სხვა ადამიანებს, არდადეგები განსხვავებული იქნება. ყველაფერი იქნება ახალი, საინტერესოა მათი ტრადიციების, კულტურის, ცხოვრების წესის შესწავლა. მინდა ბევრი ახალი რამ ვნახო, ახალი რამ ვისწავლო. მინდა ეს ცოდნა გაგიზიაროთ.

​ვენერა – არამგონია რთული იყოს. რთული ის იქნება, რომ ჩემი ოჯახი, მეგობრები მომენატრებიან, მაგრამ ადვილი იქნება შეგუება. კომუნიკაბელური ვარ და კომუნიკაციის პრობლემა არ მექნება. მხოლოდ, მგონი, ახლობლები მომენატრებიან, მაგრამ ამას ბავშვობიდან შევეჩვიე.

რით განსხვავდება ვენერასა და ელენეს თაობა?

ვენერა – ჩვენ განვსხვავდებით აზროვნებაში. არ გვეშინია საზღვარგარეთ წასვლის. უფროს თაობას უმეტესად ამის ეშინია, შვილების გაშვებაც კი. მათ სხვაგან ცხოვრება ვერ წარმოუდგენიათ. მათთვის სამშობლო უფრო მნიშვნელოვანია. ჩვენ არ გვეშინია რაიმე ახალი ვცადოთ. სწრაფად ვიღებთ და აღვიქვამთ ახალს. მაგალითად, ტელეფონები. მშობლები ამბობენ, რომ ის საჭირო ნივთი არ არის და მათი გამოყენება აუცილებელი არ არის. მაგრამ ტელეფონის კარგი მიზნებისთვის გამოიყენება ბევრის მიღწევაში დაგეხმარებათ. სხვა საკითხია სტერეოტიპები, მაგალითად, ტანსაცმელთან დაკავშირებით, სადმე წასვლა, რაღაცის გაკეთება. მეგობრების ყოლაც კი. ვფიქრობ, ჩვენი თაობა ბევრს მიაღწევს. ჩვენ უფრო გახსნილები ვარ, გვიზიდავს ის ადგილი, სადაც მეტი შესაძლებლობაა.

ელენე – მართლაც, ჩვენს თაობას სხვა ადგილები იზიდავს. ჩვენს თაობა არ ებღაუჭება ერთ ადგილს. ბევრს სურს აქედან სადმე წასვლა, თბილისში, ერევანში… ჩვენ უფრო თავისუფალნი ვართ. ჩვენი ქალაქი ყოველთვის დაკეტილი იყო. ჩარჩოები იყო. ცხადი იყო, რა იყო შესაძლებელი და რა არა. ჩვენი თაობა განვითარებისკენ მიდის.

ვენერა – ჩვენს ქვეყანაში დისკრიმინაციას დიდი ადგილი უჭირავს. გოგოებს არ შეუძლიათ ბევრი რამ, რაც ბიჭებს შეუძლიათ. გოგომ არ უნდა ისწავლოს, დაამთავროს სკოლა და ეს არის, გათხოვდეს. ბიჭებს შეუძლიათ ბევრს მიაღწიონ. გოგონას არ შეუძლია მშობლის მხარდაჭერა და მათი რჩენა. ეს ჩემზე ძალიან მოქმედებს. არ მიყვარს დისკრიმინაცია. ეს ასე არ არის აშშ-სა და ევროპაში. ამ მხრივ თანასწორობაა. ამიტომ, ჩვენ გვიზიდავს ის ადგილი, სადაც ხალხი თანასწორია. ამ ყველაფრის გაგებაში სოციალური ქსელები გვეხმარება, რომლებიც გვიჩვენებს, რა შესაძლებლობები აქვთ გოგონებს სხვა ადგილებში. ჩვენც ვცდილობთ რაღაცას მივაღწიოთ.