ახალგაზრდა თაობის ცხოვრების ხარისხზე დიდ გავლენას ახდენს სოფელ ოკამში ახალგაზრდული ცენტრის არარსებობა. ამ სოფელში ახალგაზრდებს მოკლებული აქვთ დროის სასარგებლოდ და საინტერესოდ გატარების შესაძლებლობა.
სხვადასხვა სპორტული, საგანმანათლებლო თუ კულტურული აქტივობების არარსებობა ახალგაზრდების თვითგანვითარების შესაძლებლობებს და მათ საზოგადოების ცხოვრებაში აქტიურ მონაწილეობას ზღუდავს.
დიანა საარიანი სტუდენტია. ის აღნიშნავს, რომ სოფელში ყველაზე დიდ გადაუჭრელ პრობლემებს შორის არის ახალგაზრდული ცენტრის არარსებობა, რაც ახალგაზრდების განვითარების დიდ დაბრკოლებას წარმოადგენს.
ფაქტია, რომ ოკამში ახალგაზრდებს თავისუფალი დროის ეფექტურად და კონსტრუქციულად გამოყენების შესაძლებლობა არ აქვთ.
დიანას თქმით, ახალგაზრდები საზოგადოების მომავლის საფუძველია და მათი ჩართულობა და განვითარება საზოგადოების წინსვლის მნიშვნელოვანი წინაპირობაა. ამ პრობლემის მოგვარება ახალგაზრდული ცენტრის შექმნის ძალისხმევით არის შესაძლებელი.
ახალგაზრდულ პროექტში მონაწილეობის შესაძლებლობის შესახებ გაგების შემდეგ, მე-10 კლასის მოსწავლემ, სოფელ ოკამის მცხოვრებმა სუზი მალხასიანმა მონაწილეობა მიიღო კონკურსში და გრანტი მიიღო.
„პროექტმა შესაძლებლობა მოგვცა, ჩვენი თავისუფალი დრო უფრო სასარგებლო და საინტერესო გავხადო. პროექტის ფარგლებში შევიძინეთ ახალგაზრდების შემოქმედებითი შესაძლებლობების განვითარების სხვადასხვა საშუალება – თიხა, საღებავები, ტილოები, თამაშები და სხვა მასალები. თუმცა, ჩვენი მთავარი პრობლემა ის არის, რომ ახალგაზრდული ცენტრი არ გვაქვს. სოფელში არ არის ადგილი, სადაც შეკრებასა და აქტიურობის გამოვლენას შევძლებთ“.
მისი თქმით, სკოლაში ამის გაკეთება შეუძლებელია, ხოლო სოფელში სხვა ფართი არ არის.
„ზაფხულში სოფლის მახლობლად ტყეში ვიკრიბებოდით და იქ ვატარებდით შეხვედრებს. მაგრამ ეს, მაგალითად, პრობლემად იქცა, წვიმიან დღეებში არ იყო ადგილი, სადაც შეგვეძლო შეკრება, მასალების შენახვა და ეს ყველაფერი აფერხებდა ჩვენი მუშაობის თანმიმდევრულობას“.
დიანას ერთადერთი იმედი სოფელში ახალი სკოლაა. ახალი სკოლის ექსპლუატაციაში ჩაბარების შემდეგ მათ შესაძლებლობა ექნებათ ძველ სკოლაში ჩაატარონ შეხვედრები.
„სოფელში არ გვაქვს კონკრეტული დაწესებულება, რომლის გამოყენებასაც ახალგაზრდული ცენტრისთვის შევძლებთ. ჩვენი ერთადერთი იმედი სოფელში მოქმედი სომხურ-ქართული სკოლაა, რომელსაც, ჩემი აზრით, აქვს ყველა წინაპირობა, რომ ახალგაზრდულ ცენტრად იქცეს. თუმცა სოფელში სომხური და ქართული სკოლების მშენებლობის დასრულებამდე მოგვიწევს ლოდინი“.
ახალგაზრდული ცენტრის არარსებობა დასაქმების ნაკლებობას იწვევს, შეზღუდულია საგანმანათლებლო, კულტურული და პიროვნული განვითარების შესაძლებლობები, რაც უარყოფითად აისახება სოფლის მცხოვრებთა თვითგანათლებაზე. ეს პრობლემა სოციალურ იზოლაციას იწვევს, რადგან ახალგაზრდებს არ აქვთ სოციალიზაციისა და დაკავშირების ადგილი. გარდა ამისა, სამუშაო ადგილების ნაკლებობამ შეიძლება ხელი შეუწყოს მავნე ჩვევების გავრცელებას.
ჰნაზიკი აქტიური ახალგაზრდა გოგონაა, რომელიც ცენტრის არარსებობის პრობლემას როგორც ახალგაზრდების, ისე უფროსების გადმოსახედიდან უყურებს.
Jnews-ის კითხვაზე, მიმართეს თუ არა ვინმეს, რათა გაეგოთ, გამოყოფდნენ თუ არა ახალი სკოლების გახსნის შემდეგ სოფელში არსებული სკოლის შენობაში ერთ ოთახს სოფელში ახალგაზრდული ცენტრის გასახსნელად, ჰნაზიკ ავეტისიანმა გვიპასუხა:
ჩვენ სახელმწიფოზე ვამყარებთ იმედებს. სანამ სკოლა ფუნქციონირებს, არ ვფიქრობთ აჩქარების აუცილებლობაზე, როცა ახალ სკოლაზე სამშენებლო სამუშაოები დასრულდება, ჩვენ უკვე მივმართავთ შესაბამის ორგანოებს ძველ კორპუსში ცენტრს ოთახის მინიჭების მოთხოვნით, – აღნიშნავს ჰნაზიკ ავეტისიანი.
ცენტრის დაარსება შეიძლება მოიცავდეს სხვადასხვა პროგრამებს – ტექნიკურ მომზადებას, ენის კურსებს, ხელოვნებისა და ხელსაქმის გაკვეთილებს. ეს არა მხოლოდ ხელს შეუწყობს ახალგაზრდების თვითგანვითარებას, არამედ გააერთიანებს საზოგადოებას ერთიანი მიზნის გარშემო.
ავტორი: ნარინე ზაქარიანი
