სხვადასხვა მედიაში, მათ შორის საერთაშორისოში, ვრცელდება რუსეთ-უკრაინის გადაკვეთის ხაზზე სოფლების დაბომბვის კადრები, ომის განახლებული აქტიური ფაზის თემა თვეზე მეტია არ კარგავს აქტუალობას. რას ფიქრობს კიევისა და უკრაინის, ლუგანსკის და დონეცკის ოლქების მოსახლეობა შესაძლო ომზე და რისთვის არიან მზად?
კიევი
კიევის ცენტრში, ერთ-ერთ ცნობილ ცენტრალურ ქუჩაზე – ხრეშჩატიკზე სამ ახალგაზრდას შევხვდით. კითხვაზე, – სჯერათ თუ არა, რომ უკრაინასა და რუსეთს შორის ომი დაიწყება, მათ შორის საუბარი გაიმართა.
– არა უშავს, – თქვა ერთ-ერთმა ბიჭმა.
დანარჩენმა ორმა გაკვირვებულმა შეხედა.
– ჩემთვის სულერთი არ არის. არ ვიცი, რუსეთი თავს დაესხმება თუ არა, მაგრამ მინდა მჯეროდეს, რომ ომი არ იქნება. მაგრამ თუ ის თავს დაგვესხა, წავალ ომში. დავიცავ სახლს, ახლობლებს.
– მე მოლდოვადან ვარ, ჩემი ოჯახი უკრაინიდან. თუ მომიწევს ბრძოლა, მეც წავალ ომში.
როცა ორმა მეგობარმა საკუთარი პოზიცია გამოხატა, პირველი, რომელსაც თავდაპირველად გულგრილობა ემჩნეოდა, ჩაფიქრდა და თქვა, რომ საჭიროების შემთხვევაში ომში ისიც წავა.
მსგავს პასუხებს გვეუბნებოდა ყველა ახალგაზრდა, ვინც კიევის ქუჩებში გვხვდებოდა, განურჩევლად სქესისა. მედიისა და ევროპული ქვეყნებისგან განსხვავებით, რომლებიც მოქალაქეებს უკრაინის დატოვებას ურჩევდნენ, თავად უკრაინელები პანიკაში არ არიან და თითქმის ყოველთვის პასუხობენ, რომ მათთვის ომი არ დასრულებულა, ომი 8 წელია გრძელდება.
ქალაქი სევეროდონეცკი, ლუგანსკის რეგიონი
სომშვიდეა დონეცკისა და ლუგანსკის რეგიონებშიც, ყოველ შემთხვევაში ამ რეგიონების იმ ნაწილში, რომელსაც უკრაინა აკონტროლებს. აქაურები ჩვეულებრივ ყოველდღიური ცხოვრებით ცხოვრობენ. დადიან სამსახურში, სკოლებში, საბავშვო ბაღებში, სეირნობენ ცენტრალურ ქუჩაზე. როგორც კიევში, მათაც არ სჯერათ ფართომასშტაბიანი ომის შესაძლებლობის.
„არა, არ მჯერა, რომ ომი იქნება, რატომ უნდა იყოს, ეს რა ომია, ეს თეატრია და არა ომი, 4 წელიწადში მთელი ევროპა გაათავისუფლეს, მაგრამ აქ ისინი 10 წელია იბრძვიან“, – ამბობს კრამატორსკში პარკოვაიას ქუჩაზე მცხოვრები მოხუცი.
დანარჩენ უკრაინაში ზოგადად მიღებულია, რომ ქვეყნის ეს ნაწილი უფრო პრორუსულია. თუმცა, ყველა არ თვლის ამ მიმართულებას მართებულად.
ქალაქი კრამატორსკი, დონეცკის ოლქი
„ვცდილობ, პოლიტიკას მეტ-ნაკლებად ნეიტრალურად შევხედო. არ ვიცი, იქნება ომი თუ არა, ყველას მაგივრად პასუხის გაცემა არ შემიძლია. მაგრამ ჩემი გადმოსახედიდან არის გარკვეული მღელვარება. სად ვხედავთ ჩვენს მომავალს? პროვოკაციული კითხვაა. ამ კითხვას თითოეული ადამიანი თავისთვის წყვეტს. ჩემთვის ეს არ არის რუსეთი ან უკრაინა. გააჩნია უკრაინის რომელი ნაწილიდან, რომელი მხრიდან შეხედავ. ისტორიით თუ ვიმსჯელებთ… აქ ბევრია რუსულენოვანი. დასავლეთში ისინი უფრო უკრაინის მხარეს არიან. ჩემი აზრით, აქ რუსეთს უჭერენ მხარს”, – ამბობს კრამატორსკში მცხოვრები, 22 წლის ევგენი.
კრამატორსკი, დონეცკის ოლქი
მოსახლეობა აღიარებს, რომ ადგილობრივების მიმართულება დამოკიდებულია საინფორმაციო ველზე, რომელშიც ისინი არიან განთავსებული. აქ კონფლიქტის ორივე მხარეს უჭერენ მხარს.
თუ ომი დაიწყება, დიდი ალბათობით უკრაინისკენ წავალთ, ეს უფრო უსაფრთხოა. აქედან შორს. უფროსი თაობა, მიუხედავად იმისა, რომ პოსტსაბჭოთა სივრცეში გაიზარდა, ახალი ამბები სულ სხვანაირად გადმოიცემა. ზოგი ერთს აკრიტიკებს, სხვები მეორეს. ორივე თვალსაზრისი საინტერესოა. სხვა გზა არ არის. ვისაც არ აქვს სატელიტური ტელევიზია, ვინც მოწყვეტილია რუსული ტელეარხებიდან, რა თქმა უნდა, სხვანაირად აღიქვამს ვითარებას. ისინიც კი, რომლებიც ამბობდნენ,- დიახ, აქ სტალინი იყო იდეალური მმართველი. ახალგაზრდები უფრო მეტად მიესალმებიან უკრაინის მმართველობას, ვიდრე რუსეთს. უბრალოდ, არიან ადამიანები, რომლებიც ინარჩუნებენ ნეიტრალიტეტს, ზრუნავენ საკუთარ სიცოცხლეზე და ჯანმრთელობაზე. ვინც მგზნებარე აქტივისტია, ირჩევს ამა თუ იმ მხარეს. ბევრი დარჩა მამების, ახლობლების, ნათესავების გარეშე. ორივე მხრიდან იღუპებიან“, – ამბობს კრამატორსკის 24 წლის მკვიდრი.
ქალაქი სევეროდონეცკი, ლუგანსკის რეგიონი
2021 წელს რუსეთმა სამხედრო წვრთნების ფარგლებში, როგორც თავად განმარტავს, ანექსირებულ ყირიმსა და უკრაინის საზღვარზე 100 ათასი სამხედრო მოსამსახურე განათავსა. დასავლეთში შიშობენ, რომ მოსკოვი ომისთვის ემზადება და უკრაინას სამხედრო და ტექნიკური აღჭურვილობით ეხმარება.
