![](https://jnews.ge/wp-content/uploads/papava.jpg)
პარლამენტის პირველი შეხვედრის კონსტიტუციურობაზე, ოპოზიციის ქმედებებზე, საპრეზიდენტო არჩევნებსა და არმენოფობიაზე Jnews.ge-ს „საზოგადოებრივი სამოქალაქო მოძრაობა – მრავალეროვნული საქართველოს“ თავმჯდომარე არნოლდ სტეპანიან ესაუბრა.
საქართველოს პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა, რომელიც საპარლამენტო არჩევნების შედეგებს არ ცნობს, შეხვედრას არაკონსტიტუციური უწოდა. აქვს თუ არა მნიშვნელობა იმას, რომ პრეზიდენტმა პირველი სესია არ მოიწვია?
– რადგან ეს კონსტიტუციაში წერია, ნიშნავს, რომ აქვს მნიშვნელობა. ვფიქრობ, ეს არის ფანჯარა თავად კონსტიტუციაში. ანუ დემოკრატიულ ქვეყნებში ამ ნიუანსს, რა თქმა უნდა, არა მხოლოდ ყურადღებას მიაქცევდნენ, არამედ დიდი მნიშვნელობაც ექნებოდა. მაგრამ ეს არის დემოკრატიულ, ევროპულ ქვეყნებში.
როგორ შეაფასებთ ოპოზიციის ქმედებებს?
მე ვიტყვი, რომ ის, რაც ახლა ხდება, სრულიად მოსალოდნელი იყო. იმიტომ, რომ ყველა სუბიექტი, ვგულისხმობ არჩევნებს, არ აკეთებს იმას, რაც უნდა გააკეთოს. ოპოზიციამ ამომრჩეველთან კომუნიკაციის ნაცვლად მთელი ყურადღება „უცხოური აგენტების შესახებ“ კანონზე გაამახვილა.
მათ არასწორად შექმნეს კოალიციები, ამომრჩევლის თქმით, რასაც შედეგიც მოწმობს. საზოგადოებრივი ორგანიზაციები არ იყვნენ მზად იმ ახალი ტიპის ფალსიფიკაციისთვის და ახალი ტიპის ბოროტად გამოყენებისთვის. განსაკუთრებით ახალი ტექნოლოგიების მქონე სფეროებში. რადგან ეს ჩვენთვის ახალია. და რაც ვნახეთ, ზოგიერთი ფაქტის დამტკიცება ჯერ კიდევ შეუძლებელია.
რეალურად ყველაფერი ახლა არ დაიწყო. ეს ყველაფერი იმ შეცდომის ანარეკლია, რომელსაც ყველა აქტორი უშვებს და აგრძელებს დაშვებას. „ქართულმა ოცნებამ“ მომავალ არჩევნებზე მუშაობა უკვე დაიწყო. კამპანია უკვე მართლაც დაწყებულია, ხოლო ჩვენ ისევ ბალახს ვღეჭავთ. და რაც ახლა ხდება ძალიან კანონიერია. მომავალ არჩევნებზე კონცენტრირების ნაცვლად, ოპოზიცია მთლიანად თავის მოკვლას შეეცდება. მე ვფიქრობ, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია პრეზიდენტის სოლომე ზურაბიშვილის როლი. ვფიქრობ, რასაც ის აკეთებს, მხოლოდ სცენარის საწყისი ნაწილია. ჩვენ უნდა დავაკვირდეთ, შექმნის თუ არა ის პოლიტიკურ პარტიას, თუ ხელს შეუწყობს ახალი პოლიტიკური პარტიის შექმნას. ამრიგად, ის ახალ ფურცელს გახსნის საქართველოს პოლიტიკური ბრძოლის ისტორიაში. და, ვფიქრობ, ამავდროულად თანაარსებულ ოპოზიციას მოკლავს.
თქვენ ახსენეთ პრეზიდენტ ზურაბიშვილის სახელი, როგორც შესაძლო ალტერნატივა. თუ გავითვალისწინებთ მის არმენოფობიურ განცხადებებს, მათ შორის არჩევნების შემდეგ, ენდობიან თუ არა მას ეთნიკური უმცირესობები – სომხები?
ნუ, მიმაჩნია, რომ მისი მიზანი ახლა არ არის ეროვნული უმცირესობების მხარდაჭერა, ამაზე მეტყველებს მისი ბოლო ქმედებები. პირიქით, ცდილობს გაერთიანდეს მის მხარდამჭერ ამომრჩეველთან, ჯერ კიდევ კონსერვატიულ ნაწილთან. ამ თვალსაზრისით საინტერესო ის არის, რომ საზოგადოების კონსერვატიული ნაწილი უფრო მეტად უჭერს მხარს ქართულ ოცნებას და ის ამ ბრძოლაში შედის. არჩევნებისა და პოლიტიკის თვალსაზრისით ეს საინტერესოა. ანუ საკმაოდ პრაგმატული ნაბიჯია. მას ესმის, რომ უმცირესობა, ასე თუ ისე, უფრო მეტად უჭერს მხარს „ოცნებას“ და, პრინციპში, არ შედის ამ ბრძოლაში, მაგრამ უმცირესობას იყენებს, ვთქვათ, რათა გააერთიანოს არა უმცირესობა, არამედ საზოგადოების კონსერვატიული ნაწილი. ეს კარგია იმ პოლიტიკოსისთვის, რომელიც, ასე ვთქვათ, ფხიზლად აფასებს თავის ძლიერ მხარეებს, თუ შეიძლება ამ შემთხვევაში კარგად გამოიყენოს სიტყვა, მაგრამ ძალიან ცუდია იმ პოლიტიკოსის იმიჯისთვის, რომელსაც მთელი ქვეყნის წარდგენის პრეტენზია აქვს. ასევე დავამატებ, ეს არ არის გზა ევროპისკენ, არა მხოლოდ ის, რასაც დღეს „ქართული ოცნება“ აკეთებს, არამედ ის, რომ ოპოზიცია, ვთქვათ, არა მთელი ოპოზიცია, არამედ ზოგიერთი ლიდერი, რომელიც უმცირესობას პოლიტიკური პრეფერენციებისთვის იყენებს, ენობრივი სიძულვილი პოლიტიკური პრეფერენციების მიმართ ასევე არ არის გზა ევროპისკენ. ანუ, ეს ნამდვილად არ არის კარგი. და “სომხური კარუსელებით”, რომლებითაც, ასე ვთქვათ, აქეთ იქით ფანტავენ.
ზოგადად, პოლიტიკოსებს ვურჩევდი გამოიყენონ ფრაზეოლოგია, რომელიც მათ კარგად ესმით. და მათ ესმით, რა შეიძლება გამოიწვიოს ამან.
გუშინ ოპოზიციონერმა შალვა ნათელაშვილმაც სომეხოფობიური პოსტი გააკეთა…
-ისინი არ აკეთებენ დასკვნებს და არ სწავლობენ გაკვეთილებს, რამაც შეიძლება მომავალში ზიანი მათ მიაყენოს. მას რეგიონებში კონტაქტებიც კი არ აქვს. ანუ ახლა გააკეთებენ განცხადებებს. ისინი მუშაობენ განსხვავებული ელექტორატისთვის, საზოგადოების განსხვავებული ნაწილისთვის. მათ ესმით, რომ მომავალში მათ არც კი უნდათ უმცირესობებთან მუშაობა.
რამდენად სწორია ეროვნული უმცირესობების დადანაშაულება, თუ ისინი თავად არ მუშაობენ მუნიციპალიტეტებში, სადაც ეთნიკური უმცირესობები კომპაქტურად ცხოვრობენ?
ეს არასწორია. ვთქვათ, პოლიტიკა თვალთმაქცობაა, სამწუხაროდ. აქ კი საკითხი პოლიტიკურ პრაგმატიზმს ეხება და არა ღირებულებებს, როცა საარჩევნო პერიოდი მიდის. სხვათა შორის, იმისათვის, რომ პრეზიდენტმა გაიგოს, საფრანგეთში არსებობს კანონი, რომელიც საარჩევნო პერიოდში სიძულვილის ენის გამოყენებას სჯის. ამიტომ მე ვთხოვ პრეზიდენტს, რა თქმა უნდა, თუ მას შეუძლია წვლილი შეიტანოს პარლამენტში ამის მიღებაში, ეს, რა თქმა უნდა, ძალიან კარგი იქნება.