მსოფლიოში, სადაც მასობრივი წარმოება დომინირებს, ბაბუა პავლუში გამოირჩევა თავისი ოსტატობითა და უნიკალური ნამუშევრებით. ახალქალაქის რაიონის სოფელ ბალხოში მდებარე სახელოსნოდ ქცეული მაღაზია გულგრილს არცერთ მნახველს არ ტოვებს. აქ ჩვეულებრივი მასალები, როგორიცაა ხე, მინა, ფიჭვის გირჩები და ა.შ. მიმზიდველი ვიზუალური ხარისხით გამოსახულებად აღორძინდება.

74 წლის პავლუშ შახბაზიანი სოფელ ბალხოში ცხოვრობს. დღის უმეტეს ნაწილს მაღაზიაში ატარებს. ბოლო 6 წლის განმავლობაში ჩვენმა გმირმა ახალი და საინტერესო გასართობი აღმოაჩინა, რომლის დახმარებით, როგორც თავად აღნიშნავს, ისვენებს და თავის ემოციებს გადმოსცემს. საუბარია სხვადასხვა საგნებისგან შექმნილ სურათებზე, რომლებიც ერთი შეხედვით ერთმანეთს ჰგავს, მაგრამ მხოლოდ გულდასმით გადახედვის შემდეგ ირკვევა, რომ არცერთი ნამუშევარი არ მეორდება.

მაღაზიის კედლები, რომელიც ასევე სახელოსნოს ფუნქციას ასრულებს, მორთულია ფერადი გამოსახულებებით, თითოეული უნიკალურ მიდგომას და დეტალებისადმი ზედმიწევნით ყურადღებას ასახავს. რა ხდის ბაბუა პავლუშის შემოქმედებას განსაკუთრებით დამაჯერებელს, არის მისი უნარი დაინახოს პოტენციური მასალები, რომლებიც შეიძლება სხვებისთვის შეუმჩნეველი დარჩეს. ის იღებს ხის ნახერხს, შუშის ნამსხვრევებს და გამხმარ ფიჭვის გირჩებსაც და ფორმებს აძლევს.

„თითოეულ ნამუშევარს თავისი ისტორია აქვს და ჩემი საქმე მისი გაცოცხლებაა“, ასე აღწერს ის თავის ნამუშევრებს და ჩქარობს გვაჩვენოს ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო და უჩვეულო.

ხატების დამზადების იდეა ბაბუა პავლუშს სოფლის ეკლესიის განახლების დროს გაუჩნდა.

„2004 წელს  რუსეთში მცხოვრებმა ჩვენმა ერთ-ერთმა თანასოფლელმა გადაწყვიტა სოფლის ეკლესიის შეკეთება და ამ საქმეზე მომმართა, უარი არ ვუთხარი და თანასოფლელების დახმარებით ჩატარდა სამუშაოები, ამის შემდეგ გადავწყვიტე ასეთი ხატების გაკეთება და დღემდე ვაგრძელებ“, – ამბობს ის.

ეს ნამუშევარი შეიქმნა მანქანის ბატარეისგან, ამიტომ ანათებს და დღის განმავლობაში მიღებული მზის ენერგიისგან შუქს უზრუნველყოფს.

მისი ყველა ნამუშევარი ან ხატია ან ჯვარი.

„როდესაც პანდემია დაიწყო, მე და ჩემი მეუღლეც დავინფიცირდით და ვირუსთან ბრძოლა დიდხანს მოგვიწია. ორივე ჰოსპიტალიზებული ვიყავით, ჩემს მეუღლეს განსაკუთრებით გაუჭირდა, 45 დღე გაატარა ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, მაგრამ საბედნიეროდ ორივე ცოცხლები და ჯანმრთელები დავბრუნდით სახლში. მიმაჩნია, რომ ეს ღვთის კურთხევაა ჩემი მუშაობის და ეს შესაძლებლობები ღმერთმა მომცა“, – ხაზს უსვამს პავლუშ შახბაზიანი.

ეს არის პავლუშის „მეგობარი“, სწორედ ამ პინცეტით აგროვებს ყველა დეტალს

ხოლო ეს არის ზოგიერთი მასალა, რომლისგანაც ხატები იქმნება

„როდესაც ახალ სამუშაოს ვიწყებ, ძილის წინ გონებრივად თავდაპირველი იერსახის შექმნას ვიწყებ, ფერების და დეტალების, მასალებისა და ყველაფრის, რაც მას ახლავს თან. ამ დროისთვის 130-ზე მეტი ნამუშევარი მაქვს შექმნილი, მაგრამ არცერთი არ ჰგავს მეორეს. სიამოვნებით ვასწავლიდი ხალხს ჩემს ხელობას, მაგრამ, სამწუხაროდ, არ არიან მსურველები“.

ჩვენი გმირი თავის ნამუშევრებს ძირითადად ჩუქნის, თუმცა აღნიშნავს, რომ ესეც ხდება, როცა ხალხი სპეციალურად საყიდლად მოდის, მაგრამ ზუსტ თანხას არ ასახელებს, ვისაც რამდენი უნდა, ამბობს.

პავლიკ შახბაზიანი თავის ოცნებებს გვიზიარებს და ამბობს, რომ ძალიან გაუხარდება, თუ გამოფენებზე თავისი ნამუშევრების წარდგენის საშუალება ექნება.