ჯავახეთიდან კარინემ არარატის მწვერვალი დაიპყრო

კარინე ოგანესიანი ჯავახეთის იმ მცირერიცხოვან მკვიდრთაგანია, რომელმაც არარატის 5137 მეტრი სიმაღლის გადალახვა და ბიბლიური მთის წვერზე „ჯავახეთიდან არარატამდე“ წარწერის ხელში დაჭერა მოახერხა.

Araratin

ჩვენმა გმირმა მთებზე ასვლა 18 წლის ასაკში «Trichq Hiking club»-ატან ერთად დაიწყო. არარატზე ასვლის იდეა ჯერ კიდევ 2023 წლის აგვისტოში გაუჩნდა, მაგრამ რეალობად 2024 წლის აგვისტოში იქცა. ის აღნიშნავს, რომ, რა თქმა უნდა, იყო შიში, მაგრამ არარატის მწვერვალზე კლუბთან ერთად ასვლაში, რომლის გიდებიც ჯავახეთიდან არიან, არ შეუშალეს ხელი.

„არარატზე «Trichq Hiking club»-თან ერთად, მათ გარეშე ნამდვილად არ წავიდოდი. კლუბის გიდებიც ჯავახეთიდან არიან, მათაც და სხვა მეგობრებმაც ძალიან დამიჭირეს მხარი. რადგან ხშირად დავდიოდი ლაშქრობებზე, ბევრი სირთულე არ გამიჩნდა. როცა ფიზიკურ მზაობას ვიგრძნობ, ყაზბეგის მწვერვალზე ასვლას ვგეგმავ“.

Javaxqy araratin

გრძნობებზე საუბრისას კარინე აღნიშნავს: „ყველაზე მშვენიერი ემოციები, როგორც ზემოთ, ასევე ასვლისას, ცდილობ იგრძნო ყოველი წამი. ვიგრძენი კეთილი ადამიანების მხარდაჭერა და ჩემი შიშებისა და ფიქრების დაძლევის სურვილი მქონდა“.

კარინეს გარშემო მყოფმა ცოტამ იცოდა არარატის მწვერვალზე ასვლის შესახებ, მისმა მშობლებმაც კი არ იცოდნენ ამის შესახებ.

„ჩემი ოჯახისთვის კონკრეტული არაფერი მითქვამს, მათ ყველაფერი მაშინ გაიგეს, როცა არარატის 3200 მეტრის სიმაღლეზე მდებარე ბანაკში ვიყავი“.

19 წლის კარინე ოგანესიანი ახალქალაქის რაიონის სოფელ სულდადან არის. დაწყებითი განათლება სოფლის სკოლაში მიიღო, შემდეგ, სომხეთში უმაღლესი განათლების მიღების სურვილით, სომხეთის სახელმწიფო ეკონომიკურ უნივერსიტეტში ჩააბარა.

ახლა მეორე კურსის სტუდენტია. კარინე ასევე არის “TEREM” ფონდის ერთ-ერთი თანადამფუძნებელი. „TEREM“ – პატრიოტული პროექტების მხარდაჭერის ფონდი, რომელიც Campaign და Project-მენეჯმენტით არის დაკავებული მენეჯმენტს.

„17 წლიდან ვმუშაობ ერევანში და ისე მოხდა, რომ ჩემთვის უფრო მნიშვნელოვანი იყო სომხეთში ყოფნა, ამიტომ გადავწყვიტე სწავლა სომხეთში გამეგრძელებინა. არ ვნანობ, ვფიქრობ, სწორი გადაწყვეტილება მივიღე, მაგრამ ჯავახეთში გავრცელებული სტერეოტიპი, რომ ვინც ერევანში სასწავლებლად მიდის, არასდროს დაბრუნდება, ჯავახეთში დაბრუნების აზრს არ შემაცვლევინებს“, – ხაზს უსვამს კარინე.