რატომ, თუნდაც მოთხოვნადი პროფესიის შემთხვევაში, კურსდამთავრებული უერთდება უმუშევართა რიგებს

დასაქმების საკითხი, ჯერჯერობით, ერთ-ერთი ყველაზე მტკივნეული თემაა საქართველოში, რომელიც სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფის ადამიანებს აწუხებს. ახალგაზრდასთვის, რომელმაც ახლახან დაამთავრა უნივერსიტეტი, ეს საკითხი ორმაგად რთულია, რადგან შრომის ბაზარზე ხშირად გამოცდილ სპეციალისტებს ეძებენ .

შრომის ბაზარზე მოთხოვნადი პროფესიების შემთხვევაშიც კი, ბევრი კურსდამთავრებული უნარების ნაკლებობის გამო უერთდება უმუშევართა რიგებს .

Jnews-მა არაერთხელ ისაუბრა უნივერსიტეტში ჩაბარებულ ახალგაზრდებთან, რომლებიც ძალიან ენთუზიაზმით ირჩევენ კონკრეტულ პროფესიას და იმედოვნებენ, რომ მომავალში მათ არ ექნებათ პრობლემები სამუშაოს პოვნაში. თუმცა, როგორც მოგვიანებით ირკვევა, ეს მთლად ასე არ არის.

ამჯერად უნივერსიტეტის დამთავრებულ სტუდენტებს ვესაუბრეთ, რომლებიც უკვე სპეციალისტები არიან, მაგრამ სამუშაოს პოვნის პრობლემის წინაშე დგანან:

„ემზადები, აბარებ გამოცდებს, ჩაბარებ უნივერსიტეტში და ბევრი პრობლემის დაძლევის შემდეგ, უკვე გამოსაშვები ღონისძიება მოდის. ღონისძიება დასასრულს უახლოვდება, უნივერსიტეტის კარებიდან გამოდიხარ და პირველი აზრი, რომელიც გონებაში ჩნდება, არის „რა უნდა გავაკეთო ახლა?”- ასე აღწერს თავის გრძნობებს ერთ-ერთი სტუდენტი, რომელიც გვესაუბრა.

ძირითადი სირთულეები დაკავშირებულია სპეციალობაში ვაკანსიების ძიებასთან, ხშირად ასობით ადამიანი მიმართავს ერთ ვაკანსიას, ზოგჯერ კი ხელფასი გაცილებით დაბალია სამსახურებრივ მოვალეობებთან შედარებით.

არმინე ბოზოიანი, რომელმაც წელს თსუ-ის იურიდიული ფაკულტეტი დაამთავრა, ახალქალაქის რაიონის სოფელ დიდი სამსარიდან სამუშაოს ეძებს.

აღნიშნავს, რომ მე-4 კურსიდან დაიწყო ძებნა, მაგრამ ეს ძალიან რთული და შრომატევადი პროცესია. მისი რწმენით, ჯერ კიდევ პირველ ან მეორე კურსიდან აუცილებელია მუშაობაზე ფიქრი და სასურველია, სტუდენტმა დაიწყოს ნაბიჯების გადადგმა პროფესიულ სფეროში, შეისწავლოს შრომის ბაზარი, მონაწილეობა მიიღოს სტაჟირების პროგრამებში, არ დაივიწყოს არაფორმალური განათლება.

„ნებისმიერმა ახალგაზრდამ სასურველი და მნიშვნელოვანია თავისი პროფესიით დაიწყოს მუშაობა. მაგრამ ძალიან ხშირად უნდა დაიწყო პატარა ნაბიჯებით, ყოველთვის არ არის შესაძლებელი სამსახურის პოვნა კარგი პირობებით და სასურველი ხელფასით. უნდა მივიღოთ გამოცდილება, მოვითმინოთ და არ დაველოდოთ ვაკანსიას, რომელიც დამთავრებისთანავე გველოდება“, – ამბობს არმინე.

მან რამდენჯერმე მიმართა იურიდიულ სფეროში სამუშაოდ, მაგრამ ზოგ შემთხვევაში მოთხოვნები ძალიან მაღალი იყო, ზოგ შემთხვევაში უცხო ენების კარგი ცოდნა იყო საჭირო. ის აღნიშნავს, რომ ყველაზე დიდი პრობლემა ის არის, რომ უმეტესობა სამუშაო გამოცდილებას მოითხოვს. არმინეს თქმით, ახალდამთავრებული სტუდენტისთვის რთულია ამ პუნქტის დაკმაყოფილება, ამიტომ გადაწყვიტა თბილისში დარჩენა, უცხო ენების შესწავლა და იქ მუშაობა. ის თავის თავს სხვა სფეროებში ეცდება და როცა საკმარისად მზად იქნება, სასურველ სამუშაოს უფრო ადვილად იპოვის.

„ვფიქრობ, სამსახურის შოვნის სირთულეების ერთ-ერთი მიზეზი არის ის, რომ უნივერსიტეტები სტუდენტებს მხოლოდ თეორიულ ცოდნას აძლევენ. არ არსებობს პრაქტიკული სამუშაო, სადაც სტუდენტი შეძლებს საკუთარი თავის მოსინჯვას, საკუთარი შესაძლებლობების დემონსტრირებას და თეორიული ცოდნის ექსპერიმენტული სამუშაოებით გაამყაროს. მაგალითად, ჩვენ გვქონდა საგანი კონტრაქტების შედგენაზე, მაგრამ ვერ ვნახეთ რაიმე სახის ხელშეკრულება, ვისწავლეთ მათი შედგენა, მაგრამ არასდროს არ შეგვიდგენია და ამიტომაც, საგნის გავლის შემდეგ, სტუდენტების უმეტესობა არ განასხვავებენ დოკუმენტების ტიპებსა და ფორმებს“, – აღნიშნავს არმინე ბოზოიანი.

არმინე ბოლო კურსზე შემსწავლელ სტუდენტებს ურჩევს მონაწილეობა მიიღონ რაც შეიძლება მეტ პროგრამაში, იქნება ეს ტრენინგი თუ სტაჟირება, სცადონ თავი სხვადასხვა სფეროში, მიიღონ გამოცდილება. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა შემოიფარგლოს უნივერსიტეტ-სახლის რეჟიმით.