ჯავახეთში კრივი სოფელ კარტიკამთან და გვარ ელიზბარიანთან ასოცირდება, რადგან ცნობილი მწვრთნელი ატომ ელიზბარიანი სოფელ კარტიკამიდან არის. მისი აღსაზრდელები კრივში განსაკუთრებულ შედეგებს აფიქსირებენ და ატომის ოცნებებს ასრულებენ.
ატომი 30 წელზე მეტია ჯავახეთში მწვრთნელია. ამ ხნის განმავლობაში მისი ხელმძღვანელობით მსოფლიოს ჩემპიონატის ორმა ბრინჯაოს მედალოსანმა, ევროპის ექვსმა და საქართველოს 30 მედალოსანმა წარმატებებს მიაღწიეს.
ატომი ისეთ ოჯახში გაიზარდა, სადაც სპორტი პრიორიტეტული იყო. ბიძამისი მოკრივე იყო, მამას ფრენბურთი უყვარდა, დედაც სპორტითა და მსუბუქი ათლეტიკით იყო დაკავებული. ატომს კრივი ბიძა შეაყვარა.
„ბავშვობაში ყოველთვის ჩემს ბიძაშვილებთან ერთად ვვარჯიშობდი, ბიძა მოთმინებით გვავარჯიშებდა. იმ დროდან შემიყვარდა კრივი. მერე ჩვენი სოფლის მოკრივე ალექსან ანტონიანთან ვვარჯიშობდი, ის იყო ჩემი პირველი მწვრთნელი“.
ატომს ძმა სხვა პროფესიის არჩევისკენ მოუწოდებდა.
„ვამბობდი, რომ სტუდენტებს ევროპამდე, მსოფლიომდე მივიყვანდი. ჩემი ოცნებები ვერ ავიხდინე, მაგრამ მინდა ჩემმა მოსწავლეებმა საუკეთესოს მიაღწიონ. ჩემი ძმა ვერც კი წარმოიდგენდა, რომ ჩვენი ერთ-ერთი მოსწავლე პირველი მსოფლიო ჩემპიონი გახდებოდა. ჩამეხუტა და მითხრა: “შენ სიტყვა შეასრულე”.
ატომ ელიზბარიანი ბავშვობიდან სხვადასხვა შეჯიბრებებში მონაწილეობდა და საპატიო ადგილებს იკავებდა. თუმცა პირველი ბრძოლა მაინც არ დაივიწყა.
„დაახლოებით 11 წლის ვიყავი, შეჯიბრებები ახალქალაქში ტარდებოდა, სპარტაკ მელქონიანთან ვიბრძოდი. ვარჯიში ახალი დაწყებული მქონდა, ის კი ორი წელი ვარჯიშობდა. მძიმე ბრძოლა გამოდგა და როცა დამთავრდა, ოვანოგლიანს ერთ-ერთი ჩვენგანის ხელი უნდა აეწია, როცა თქვა, რომ ხელი ორივეს უნდა აგვეწია. ამან ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა“.
ატომის კაბინეტში უამრავი მადლობის წერილი და მედალია. ამბობს, რომ ყველა სერთიფიკატს, დიპლომს და მედლს გულდასმით ინახავს.
კარტიკამში სკოლის დამთავრების შემდეგ ატომმა სწავლა სომხეთში განაგრძო. ვანაძის პედაგოგიური ინსტიტუტის ფიზიკური აღზრდის ფაკულტეტზე ჩაირიცხა, სადაც ხუთი წლის განმავლობაში სწავლობდა და ვარჯიშობდა.
როდესაც მომდევნო შეჯიბრზე მან ფეხის სერიოზული ტრავმა მიიღო, მწვრთნელმა დაარწმუნა, რომ სპორტი არ მიეტოვებინა და მწვრთნელი გამხდარიყო.
1994 წელს ატომმა სოფელში ჯგუფი გახსნა, სადაც არა მხოლოდ კარტიკმელი, არამედ მეზობელი სოფლის მოზარდები და ახალგაზრდებიც ვარჯიშობდნენ. პარალელურად იგი ახალქალაქის სპორტულ სკოლაში, შემდეგ კი პირველ სამხედრო ბანაკში ვარჯიშობდა.
„სოფელში ჩემი მიზნების განსახორციელებლად ჩამოვედი, მწვრთნელი 24 წლის ასაკში გავხდი, სკოლაში ფიზკულტურის მასწავლებლადაც ვმუშაობდი. სოფელში სავარჯიშო პირობები არ იყო; ერთი დიდი დარბაზი ჰქონდათ, სადაც გათბობაც არ იყო, მაგრამ ვარჯიში მაინც გავაგრძელე“.
მას შემდეგ კარტიკამი ცნობილია, როგორც ჯავახეთის კრივის სოფელი. ატომი იხსენებს: „როცა შეჯიბრებებზე დავდიოდით, ხუმრობით ვამბობდი: კარტიკამი საქართველოს წინააღმდეგ“.
ახალქალაქის რაიონის სოფელ კარტიკამიდან ბევრი მოკრივე საქართველოს ჩემპიონი გახდა.
2009 წლის აგვისტოდან ატომ ელიზბარიანმა ახალქალაქის სპორტულ კომპლექსში დაიწყო მუშაობა.
„მომიწვიეს და მითხრეს, რომ უნდა წავსულიყავი, რათა სპორტი განვითარებულიყოს. მუშაობა რომ დავიწყეთ, ძალიან ცოტა ბავშვი იყო – 50-60, ახლა კი ოთხასნი ვართ. მწვრთნელად ჩემი მოსწავლეები დავპატიჟე და მუშაობას შევუდექით, და, როგორც ხედავთ, საოცარ შედეგებს მივაღწიეთ“.
ატომის მთავარი მიზანი ოლიმპიურ თამაშებში მისი მოსწავლეების მონაწილეობაა. 2024 წელს ოლიმპიური თამაშები პარიზში გაიმართება და ის თავის სპორტსმენებზე დიდ იმედებს ამყარებს.
2008 წელს საქართველოს კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტრომ ატომს დამსახურებული მწვრთნელის წოდება მიანიჭა. მას ასევე კრივის საერთაშორისო ფედერაციის მწვრთნელის პირველი ხარისხის ვარსკვლავი გადასცეს.
ელიზბარიანების ოჯახში სპორტი პრიორიტეტულია და, ბუნებრივია, ატომის ორივე ვაჟს უყვარს იგი. თუმცა უფროსმა, არგიშტმა, ერევანში სწავლისას შეთავაზება მიიღო და ამჟამად სხვა სფეროში მუშაობას.
ხოლო უმცროსი, არშაკი, საქართველოს კრივის ჩემპიონი, საქართველოს ნაკრების წევრია და საქართველოს ნაკრების შემადგენლობაში ასპარეზობს.
ელიზბარიანებზე, კარტიკამიანებსა და კრივზე საუბრისას ატომი აღნიშნავს:
„ზოგადად, ჩვენს სოფელში ბევრი ელიზბარიანია, არტურ ელიზბარიანი, გაგიკ ელიზბარიანი – ყველა ჩემი მოსწავლე იყო, რა თქმა უნდა, ჩვენს სოფელში ბევრი კარგი ბიჭია, რომლებიც ელიზბარიანები არ არიან და ისინიც ვარჯიშობდნენ. ჩვენ უბრალოდ კრივი გენეტიკურ დონეზე გვიყვარს. ახლა ჩემი ორივე ვაჟი, გაგიკი, ბიძაშვილი (გაგიკ ელიზბარიანი ასევე ცნობილი მწვრთნელია) და ჩემი ძმიშვილი მოკრივები არიან“.
ატომს სირთულეებზე ლაპარაკი არ უყვარს და ამბობს, რომ სიძნელეებისა და ყველა სირთულის გადალახვით მიაღწია დღევანდელ შედეგებს.
