საქართველოში სომხური ენის მასწავლებელთა ატესტაციისთვის კითხვარი მუშავდება. საქართველოს შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრის ცნობით, მიმდინარეობს საბოლოო სამუშაოები ტესტების დასასრულებლად.

„ორივე საგანში (სომხური ენა და ლიტერატურა) საგამოცდო ამოცანების ბაზა მზად არის. შეფასებებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრის სპეციალისტები მასზე ერთ წელზე მეტია მუშაობენ. ამჟამად მიმდინარეობს მუშაობა საგამოცდო ტესტების დასასრულებლად. ცენტრის სპეციალისტები თანამშრომლობენ სომხეთის საგამოცდო ცენტრთან, გარდა ამისა, მოწვეულნი არიან წამყვანი არმენოლოგები.

მაკორექტირებელ შერჩევას და სწავლებას შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრი აპრილ-მაის-ივნისში ჩაატარებს. ეს გამოცდებიც მასწავლებლის გამოცდების პარალელურად ჩატარდება. გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ ყველა საჭირო ინფორმაცია (პროგრამა, ტესტის ნიმუშები) უკვე გამოქვეყნებულია ჩვენს ვებგვერდზე“, – აცხადებენ შეფასებისა და გამოცდების ეროვნულ ცენტრში.

ბაზას უკვე აცნობენ ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სკოლის მასწავლებლებს.

„აქამდე მხოლოდ „ჩონჩხი“ წარმოგვიდგინეს, სომეხი მასწავლებლებისთვის განკუთვნილ ტესტებს გავეცანით. ჯერ არ ვიცით, რა კრიტერიუმებით იქნება გამოცდა, რამდენი კითხვა იქნება, არაფერი ვიცით. ჩვენ ისიც არ ვიცით, იქნება თუ არა ცალკე ტესტები დაწყებითი კლასებისთვის და ცალკე გამოცდები უფროსი კლასებისთვის. არის ზიგადო ჩონჩხი, რა იქნება თემა, ვინ იქნება ავტორი და როგორი ნაწარმოები – ჩვენ არაფერი ვიცით“, – ამბობს ქალაქის ერთ-ერთი სკოლის მასწავლებელი.

„ჯერჯერობით არ არის ტესტები და ნიმუშები, არის მხოლოდ პროგრამა, მაგრამ ამით ვერ გადაწყვეტ, როგორი გამოცდა იქნება, რადგან პროგრამა მთელ სომხურ ენას მოიცავს, მე-7-დან მე-12 კლასამდე. ლიტერატურაში ასევე შედის უცხოური, არასასწავლო საშუალებები, რომლებიც ძალიან ზედაპირულად არის წარმოდგენილი ბევრ სახელმძღვანელოში. ჯერ ვარიანტები არ არის. ისინი განთავსებულია naec.ge-ზე, დაწყებით და საშუალო კლასებს შორის განსხვავება არ არის, ვერ გეტყვით, მოგვიანებით გაყოფენ თუ არა“, – ამბობს მეორე მასწავლებელი.

აღსანიშნავია, რომ მასწავლებელთა გადამზადების პროგრამა საქართველოში, რამდენიმე წელია ფუნქციონირებს. პროგრამის მიხედვით, მასწავლებლები, რომლებიც მიიღებენ საგნობრივ ცოდნას და პროფესიულ უნარ-ჩვევებს აითვისებენ, იღებენ კატეგორიას და შესაბამისად მაღალ ხელფასს. თუმცა, ეროვნული უმცირესობების ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლები ამ ყველაფერს მოკლებულნი არიან.