ელმირა გინოიანი ჟესტების ენაზე საუბრობს და მზად არის იმუშაოს ადამიანებთან, ვისაც ეს სჭირდება. ქალთა ეკონომიკური განვითარების პროგრამით, მას ჰქონდა შესაძლებლობა ესწავლა ჟესტების ენა, მაგრამ მისი განათლება არასრული დარჩა, რადგან პროგრამა დასრულდა.
პროგრამა «ქალთა ეკონომიკური განვითარება» ახალქალაქში 2019 წლიდან მოქმედებს და დაფინანსებულია გაეროს ქალთა ფონდისა და კახეთის რეგიონული განვითარების ფონდის მიერ. მას ადგილობრივად ორგანიზაცია «ტასო» ახორციელებს. პროგრამის ფარგლებში ახალქალაქში დაფინანსდა და განხორციელდა ქალთა ეკონომიკური და საგანმანათლებლო პროგრამები. ერთ-ერთი მათგანია ელმირა გინოიანი (ოჰანჯანიანი), რომელმაც ჟესტების ენის შესწავლა ამჯობინა, რისთვისაც ტრენინგზე გრანტი მიიღო. ელმირა დაიბადა გიუმრიში, გათხოვდა ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელ კარტიკამში და მშობლებისგან ჟესტების ენის ძირითადი ცოდნა მიიღო.
პროგრამა, რომელიც მიზნად ისახავს სკოლების დეპოლიტიზებას
„ჩემს მშობლებს სმენისა და მეტყველების პრობლემა აქვთ. ხშირად მაწუხებდა იმის კომპლექსი, რომ ჟესტების ენა ვიცოდი, მაგრამ როცა შესაძლებლობა მომეცა, ჩემი მეუღლის რჩევით ვისწავლლე და მივიღე დაფინანსება ჟესტების ენის შესასწავლად“.
ელმირა დაინტერესდა და გაირკვა, რომ ჩვენს რაიონში ჯერ კიდევ არიან ასეთი შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირები და თუ იქნება დაინტერესება და ფინანსური მხარდაჭერა, სურს გახსნას წრე და ასეთ ადამიანებთან იმუშაოს. მიაჩნია, რომ ყველაზე მნიშვნელოვანი სწორედ ასეთ ადამიანებთან მუშაობის სწორი გზაა.
„როდესაც გრანტი ავიღე, ახალი პრობლემა გაჩნდა კვალიფიციური სპეციალისტის მოძებნაში, რომელთანაც თანამედროვე ჟესტების ენის შესწავლა შემეძლო. ლოლია რაისიანის დახმარებით კი ვიპოვე მასწავლებელი, რომელთანაც ონლაინ ვსწავლობდი, თამუნა ჰქვია, თბილისში ცხოვრობს“.
ჟესტების ენა საკმაოდ რთული დასაუფლებელია, ის უცხო ენას ჰგავს, აქვს ძველი და ახალი ფორმები, სხვადასხვა ენაში სხვადასხვა ჟესტიკულაცია გამოიყენება.
ელმირა აღნიშნავს, რომ ოჯახი დიდი ენთუზიაზმით შეხვდა მის გადაწყვეტილებას, რაც დაეხმარა მიზნისკენ უფრო თავდაჯერებულად წასულიყო. ელმირამ მცირე გამოკვლევა ჩაატარა და გაარკვია, რომ ახალქალაქში ბევრ ბავშვს აქვს სმენის და მეტყველების პრობლემა, მაგრამ მათ მშობლებს არ აქვთ საშუალება, შვილები შესაბამის სპეციალისტთან მიიყვანონ.
„ვფიქრობ, თუ ხალხი აღმოაჩენს, რომ არის ასეთი მასწავლებელი, რომელიც მზად არის მათთან იმუშაოს, მოუნდებათ მოსვლა და ჟესტების ენის შესწავლა, რის წყალობითაც საზოგადოების სრულფასოვანი წევრები გახდებიან. ამისთვის, პირველ რიგში, უნდა მქონდეს დრო, რომ დავამთავრო სწავლა. მანამდე კი 3 თვე რჩება, იმედია პროგრამა გაგრძელდება, შევძლებ მიზნის მიღწევას“.
თავიდან ელმირას საზოგადოებრივ აზრთან დაკავშირებული შიშები ჰქონდა, ეუხერხულებოდა ხალხის წინაშე ჟესტების ენის გამოყენება, მაგრამ დროთა განმავლობაში ყველა კომპლექსი დაძლია. ახლა თავისუფლად შეუძლია მთელი თავისი ცოდნა გამოიყენოს.
სწავლის პერიოდში ერთადერთი პრობლემა მასწავლებელთან პირველი კონტაქტი იყო, რადგან ელმირა გინოიანმა ქართული ენა ჯარგად არ იცის. მონაწილეობდა ქართულის ენის შემსწავლელ პროგრამაში, კომპიუტერულ კლუბებსა და სხვა პროგრამებში. აქვს არაერთი სერტიფიკატი აქვს, გამართა საინფორმაციო შეხვედრები ქალებისთვის.
„ჩვენს რეგიონში ქალები ძალიან პასიურები არიან და პროგრამის ფარგლებში ბევრი ადამიანი გახდა უფრო თავისუფალი და აქტიური, დაიწყო ფიქრი და პროგრამების განხორციელება, რაც მოსწონდა, საკუთარი შესაძლებლობების დემონსტრირება, იგივე მოხდა ჩემს შემთხვევაშიც. რომ არა ეს პროგრამა, ვერასოდეს გავბედავდი იმის დაწყებას, რასაც ახლა ვაკეთებ“.
თუ კორონავირუსმა ბევრს შეუშალა ხელი, მაშინ ელმირას შემთხვევაში პირიქით მოხდა. სახლში ყოფნისას უფრო მეტი თავისუფალი დრო ჰქონდა სწავლისთვის, რაც დაეხმარა სირთულეების უფრო სწრაფად დაძლევაში.
ჟესტების ენა (ასევე ცნობილია როგორც ნიშნების ენა), ენა, რომელიც იყენებს ხელისა და თვალის მექანიზმს აზრების გამოხატვისთვის. ჟესტების ენა არის დამოუკიდებელი ენა, რომელიც შედგება ჟესტებისგან, რომელთაგან თითოეული წარმოიქმნება ხელით სახის გამონათქვამებთან, პირისა და ტუჩების ფორმასა თუ მოძრაობასთან ფიქსირებულ ელემენტებთან ერთად. ჟესტების ენები თავიანთი ლიტერატურითა და ლექსიკით ძალიან ჰგვანან ბუნებრივ ენებს.
ჯერჯერობით უცნობია, რამდენი ჟესტების ენა არსებობს მსოფლიოში. თითოეულ ქვეყანას საკუთარი მშობლიური ჟესტების ენა აქვს, ზოგიერთს კი რამდენიმე.
