“ბევრი მცხოვრებისთვის საზღვარგარეთ მუშაობა შემოსავლის ერთადერთი წყაროა. სოფელში სამუშაოები არ არის. აქ ანაზღაურებას მხოლოდ მასწავლებლებს აქვთ და პენსიონერები ღებულობენ პენსიას, დანარჩენები სამუშაოსა და ფულის გარეშე არიან”,- ჰყვება ლიოვა არუთუნიანი.

რადგან ოჯახების მთავარი პრობლემა ოჯახების რჩენა გახდა, ისინი ყურადღებას აღარ აქცევენ და ადგილობრივ ხელისუფლებას არ სთხოვენ დასუფთავების პრობლემისა და სხვა საკითხების მოგვარებას, რომლებიც სოფლისათვის მნიშვნელოვანია.

“გასულ წელს დათესილი კარტოფილი ვერაფრით ვერ  გავყიდეთ, რადგან მყიდველი არ არის. თბილისში კი ძალიან იაფად იყიდება. სად ვიმუშაოთ, რომ ოჯახები ვარჩინოთ, თუკი სეზონურ სამუშაოებზე საზღვარგარეთ წასვლა არ შეგვიძლია?!”- აცხადებს არარატ ქეროფიანი.

სოფელ აგანაშის მერის წარმომადგენლის, არშალუის გალსტიანის თქმით, ახალქალაქის სერვისცენტრში მას უთხრეს, რომ  ამჟამად არც ნაგვის ურნები და არც ნაგვის გადამზიდი მანქანა არ მოეპოვებათ. როგორც კი შესაძლებელი იქნება, ისინი ამ საკითხს მოაგვარებენ.