მიუხედავად ახალგაზრდა ასაკისა, სოფელ ორჯას მცხოვრებმა 15 წლის მილენა იუზბაშიანმა გააცნობიერა, რომ ადამიანების დახმარება მხოლოდ სიტყვებით არ შემოიფარგლება, არამედ რეალური ნაბიჯების გადადგმაა საჭირო. ის მოხალისეობრივ საქმიანობას ეწევა და ცდილობს დაეხმაროს მარტოხელა მოხუცებს.
მილენას ოცნებაა სოფელში ახალგაზრდული ცენტრის გახსნა იმ ბავშვებისა და ახალგაზრდებისთვის, რომლებსაც სურთ იყვნენ აქტიურები და განათლებულები, მაგრამ არ აქვთ შესაბამისი პლატფორმები.
თუმცა, მილენა ამჟამად ნაბიჯებს დგამს სოფელში მოხუცების საცხოვრებელი პირობების გასაუმჯობესებლად.
სოფელში მოხუცების მონახულებისას მან ორი მოხუცი ქალის ისტორიები გამოყო.
76 წლის ანგელა მაკოიანი მარტო ცხოვრობს პენსიაზე. მისი სახლი დანგრეულ მდგომარეობაშია, ფეხის ტკივილის გამო ვერ მუშაობს, ნათესავები კი საზღვარგარეთ ცხოვრობენ და მასთან კონტაქტს ვერ ინარჩუნებენ.
ბებია ანგელა ამბობს: „მე ცხოვრებასთან ბრძოლით ვცხოვრობ“.
ახალგაზრდობაში სწავლა და მუშაობა მისი ცხოვრების საუკეთესო პერიოდი იყო.
„ახლა კი, როცა ვბერდები, ცხოვრებით იმედგაცრუებული ვცხოვრობ“, – დასძენს ის.
ის სახლში მხოლოდ ერთ ოთახს იყენებს, რომელიც საგანგებო მდგომარეობაში არ არის. ის ძალიან ფრთხილად ეპყრობა თავის ნივთებს და სევდიანად აჩვენებს ახალგაზრდობის წლების ფოტოებს.
ბებია ანჟელა მამის სახლში ცხოვრობს და ასაკისა და სირთულეების მიუხედავად, სახლი მოვლილია.
„სისუფთავე ფულთან ერთად არ მოდის“, – ამბობს ის.
85 წლის მაკრუნ კარაპეტიანი დაახლოებით 60 წელია მარტო ცხოვრობს დანგრეულ ტალახიან ოთახში. ის პენსიითა და სოციალური დახმარებით ირჩენს თავს.
მისი სახლი სავსეა ძველი ფოტოებით, რომლებიც წარსულის მოგონებებს ინარჩუნებს. მისი ძმები დიდი ხნის წინ გარდაიცვალნენ, ის სომხეთში დაქორწინდა, მაგრამ შვილები არ ჰყოლია. დედის გარდაცვალების შემდეგ მარტო ცხოვრობს.
15 წლის მილენამ სოფელში ბებიების სახლები მოინახულა, შეისწავლა მათი საცხოვრებელი პირობები, მოისმინა მათი ისტორიები და შესაბამისი ორგანიზაციების მეშვეობით ცდილობს იპოვოს გზები, რათა რაიმე ფორმით დაეხმაროს მათ.
„ფინანსური საშუალებები რომ მქონდეს, ბევრ კეთილ საქმეს გავაკეთებდი, მაგრამ ახლა იმას ვაკეთებ, რაც შემიძლია“, – ამბობს ის.
მილენამ მოკლე ვიდეო გადაიღო ბებიების საცხოვრებელი პირობების საჩვენებლად, მაგრამ მიხვდა, რომ მისი გამოქვეყნება შეიძლება უფლებების დარღვევა ყოფილიყო და არცერთ პლატფორმაზე არ გამოაქვეყნა. ის არასამთავრობო ორგანიზაცია MEM-ის (რეგიონების ბავშვები რეგიონებში) ფარგლებში მოხალისეობრივ საქმიანობას ეწევა.
მილენასთან საუბრისას ნებისმიერი თემა საბოლოოდ ბებიებს უბრუნდება.
„ზამთარია და ისინი რთულ და არაადეკვატურ პირობებში აგრძელებენ ცხოვრებას“, ამბობს ის.
15 წლის გოგონა თვლის, რომ ერთ დღეს ბებიების ნათესავები გამოჩნდებიან და ამ სირთულეების გადალახვაში დაეხმარებიან.
ავტორი ჰნაზიკ ავეტისიანი
