Jnews-ის კვლევის თანახმად, ახალქალაქის რაიონის შრომისუნარიანი მამაკაცების უმეტესობა საზღვარგარეთ მიდის სამუშაოდ, მათი დიდი ნაწილი კი სამშენებლო სფეროში საქმდება. ამავდროულად, ახალქალაქში არსებულ სამშენებლო კომპანიებს უჭირთ ადგილზე მუშების და სხვა თანამშრომლების მოძიება, რადგან ადგილობრივები აქ მუშაობას თავს არიდებენ.
სამშენებლო კომპანიების საქმიანობა ახალქალაქში
წელს, ახალქალაქის სოფელ სულდაში სკოლის ახალი შენობის მშენებლობა დაიწყო. შპს „MC Group“, რომელიც ამ პროექტს ახორციელებს, პრიორიტეტად ადგილობრივი მუშახელის დაქირავებას მიიჩნევდა, თუმცა ეს ვერ შეძლო. აღმოჩნდა, რომ ბევრმა ადგილობრივმა ისევ უცხოეთში გამგზავრება ამჯობინა, რადგან თვლიდნენ, რომ იქ უფრო მაღალ ხელფასს მიიღებდნენ.
კომპანია ამჟამად სოფელ სულდაში, ახალი სკოლის მშენებლობაზე მუშაობს. სამშენებლო სამუშაოების ხელმძღვანელის, ნორიკ ზარმარიანის თქმით, ამ ეტაპზე იქ თურქი მუშები არიან დასაქმებულნი.
„ჩვენს ხალხს ერთდროულად გამდიდრება სურს, ამიტომაც არ მოდიან სამუშაოდ. თუმცა, დიდია ალბათობა, რომ უახლოეს მომავალში სოფელ ბოზალიდან მოვლენ ადამიანები ბლოკის დასალაგებლად. შესაძლოა, ხვალიდან ადგილობრივებიც შეუერთდნენ მშენებლობას“, — აღნიშნა ზარმარიანმა.
შპს „MC Group“ მთელი საქართველოს მასშტაბით ახორციელებს მსხვილ სამშენებლო პროექტებს, თუმცა ახალქალაქში იშვიათად უწევთ მუშაობა და არ ელოდნენ, რომ ასეთი პრობლემის წინაშე დადგებოდნენ. შპს „გოლდ 777“ ადგილობრივი კომპანიაა და ძირითადად ახალქალაქში მუშაობს. მიუხედავად იმისა, რომ კომპანიის დირექტორის თანაშემწის, ვარდ მოსოიანის თქმით, მათთან საქართველოს მოქალაქეები მუშაობენ, ამ კომპანიასაც ხშირად უდგება ადგილობრივი მუშახელის დაქირავების პრობლემა და წელს სხვა ეროვნების მუშათა ჯგუფიც კი მოიწვიეს.
„ჩვენს კომპანიაში ყველა თანამშრომელი საქართველოს მოქალაქეა. ამჟამად მხოლოდ ადგილობრივები მუშაობენ. ხელფასი შესრულებული სამუშაოს მიხედვით გაიცემა, დღიური ანაზღაურების მქონე მუშები არ გვყავს“, — განაცხადა მოსოიანმა.
ახალქალაქის მოსახლეობის დიდი ნაწილი საზღვარგარეთ მუშაობას ამჯობინებს. წლების განმავლობაში მთავარ მიმართულებას რუსეთი წარმოადგენდა, სადაც ახალქალაქელები ძირითადად მშენებლობასა და ფიზიკურ შრომაში საქმდებოდნენ.
ბოლო დროს ახალგაზრდები სეზონური თუ გრძელვადიანი სამუშაოების მიზნით, ევროპის ქვეყნებშიც მიემგზავრებიან.
მიუხედავად იმისა, რომ უცხოეთში მუშაობა ბევრ სირთულესთანაა დაკავშირებული (ოჯახის მონატრება, დოკუმენტებთან დაკავშირებული პრობლემები, ენის ბარიერი და ა.შ.), როგორც ჩანს, ბევრი მაინც მას ირჩევს, თუნდაც ალტერნატიული ვარიანტები არსებობდეს.
სოფელ სულდის მცხოვრები, აჰარონ კაროიანი, უკვე 5 წელია რუსეთის ფედერაციაში მუშაობს. Jnews-თან საუბარში მან განმარტა, თუ რატომ არ დარჩა სოფელში, როდესაც სკოლის მშენებლობაზე დასაქმების შესაძლებლობა ჰქონდა.
„მარტში გავიგე, რომ ჩვენს სოფელში სკოლა უნდა აშენებულიყო და მუშახელს ეძებდნენ. ერთი წამით დავფიქრდი, რომ დავრჩენილვიყავი და ადგილზე მემუშავა, მაგრამ შემდეგ დავითვალე, თუ რამდენის გამომუშავებას შევძლებდი აქ. ზუსტად ვერ გავარკვიე და გადავწყვიტე ისევ რუსეთში წავსულიყავი, იქ ზუსტად ვიცი, რამდენს გამოვიმუშავებ. აქ რომ 2500-3000 ლარის გამომუშავება შემძლებოდა (ერთ თვეში), დავრჩებოდი და ვიმუშავებდი, რუსეთში კი დაახლოებით 5000 ლარს გამოვიმუშავებ,“ — განაცხადა მან.
აჰარონმა ხაზი გაუსვა იმ ფაქტს, რომ ადამიანებისთვის მნიშვნელოვანია არა მხოლოდ ხელფასის ოდენობა, არამედ მისი პროგნოზირებადობაც.
„რუსეთში მუშაობით ფული ჩამოგვაქვს საქართველოში, მაგრამ რუბლის კურსი ძალიან დაბალია, რის გამოც ჩვენი შემოსავალი აქ გაცილებით ნაკლებად ღირებული ჩანს. რუბლის კურსი რომ გაუმჯობესდეს, ბევრი ადამიანი საქართველოში უფრო კომფორტულად იცხოვრებს,“ — განაცხადა მან.
აჰარონმა დაამატა, რომ თუკი ადგილობრივი სამსახურები სტაბილურ და პროგნოზირებად ხელფასს უზრუნველყოფენ, უმრავლესობა სოფელში დარჩება და იმუშავებს.
„ადამიანებს მუშაობა და თავის რჩენა უნდათ და სასურველია, ამის შესაძლებლობა იქ ჰქონდეთ, სადაც ცხოვრობენ,“ — დაასრულა აჰარონმა.
