ნინოწმინდის რაიონის სოფელ სათხადან გორ ამირხანიანმა წელს წარჩინებით დაამთავრა ერევნის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტი. ის სწავლას მანამ გააგრძელებს, სანამ საუკეთესო კარდიოქირურგი არ გახდება. ჯავახეთში დაბრუნებასთან დაკავშირებით, ის ამბობს, რომ აქ ჯერ კიდევ არ არის შესაბამისი ქირურგიული კლინიკები, სადაც მას ეფექტური ოპერაციების ჩატარება შეუძლია, მაგრამ თუ პირობები შეიქმნება, მას მშობლიურ ჯავახეთში დაბრუნება და მუშაობა სურს.
გორ ამირხანიანი დაიბადა 2001 წლის 4 ნოემბერს, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტის სოფელ სათხაში. მან დაწყებითი განათლება სათხას N1 საჯარო სკოლაში მიიღო, რომელიც 2019 წელს დაამთავრა. მაშინვე ჩააბარა ერევნის მხითარ ჰერაცის სახელობის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტში. ექვსწლიანი შრომისმოყვარეობისა და თანმიმდევრული შრომის შედეგად, მან უნივერსიტეტი შესანიშნავი შედეგებით დაამთავრა.
გულის კარნახით არჩეული კარდიოქირურგის პროფესია
გორს ბიოლოგია სკოლის ასაკიდან უყვარდა.
„ჩემი ბებიის სახლი განძაშია, იქ საავადმყოფო იყო და ბავშვობიდან ხშირად ვსტუმრობდი იქ. როდესაც ექიმების ნამუშევრები ვნახე, ძალიან დავინტერესდი, ასე გაჩნდა ჩემი სიყვარული მედიცინის მიმართ“, – ამბობს ის.
თავიდან გორს სტომატოლოგობა სურდა, მაგრამ სწავლის დროს მიხვდა, რომ ნამდვილი გზა გულის ქირურგია იყო.
„ეს პროფესია გულის კარნახით ავირჩიე“, – ამბობს ის.
ის უახლოეს წლებში გულის ქირურგიის რეზიდენტურაში სწავლას გეგმავს, შემდეგ კი ევროპაში სტაჟირებისთვის გამგზავრებას.
ონლაინ განათლება და სხვა სირთულეები
გორი გულწრფელად აღიარებს, რომ სტუდენტობის წლები მისთვის ადვილი არ იყო.
„პირველ რიგში, რთული იყო ოჯახისგან შორს ცხოვრება. პირველ კურსზე სწავლასთან დაკავშირებითაც ბევრი პრობლემა იყო, მაგრამ მე შევძელი მათი გადალახვა.“
გორმა გააცნობიერა, რომ შეეძლო საუკეთესოთა შორის ყოფნისთვის ეცადა.
„პირველი კურსის პირველი სემესტრი ჩვეულებრივი ნიშნებით დავასრულე. ონლაინ სწავლა ძალიან რთული იყო. მაგრამ მეორე კურსიდან მაღალი ნიშნების მიღება დავიწყე. თავიდან წითელი დიპლომის მიღებაც კი არ მქონდა მიზნად, მაგრამ შემდეგ მივხვდი, რომ შემეძლო წარჩინებით დამემთავრებინა.“
სწავლასთან ერთად, გორ ამირხანიანი ერევნის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ფსიქოფიზიოლოგიური კვლევის ოპერატორად მუშაობდა.
„ჩემი სამუშაო ძირითადად ექსპერიმენტებს უკავშირდებოდა. ამან დიდი გამოცდილება მომცა.“
როდესაც გული კარნახობს, არ ემორჩილება ადამიანის კარნახს
სწავლის დროს გორს მიაჩნდა, რომ მთელი ყურადღება განათლებაზე უნდა ყოფილიყო მიმართული და არა პირადი ცხოვრების მოწყობაზე ფიქრი. სინამდვილეში კი სხვაგვარად აღმოჩნდა, რადგან გორს გული კარნახობს.
„მე ჩემს დროს მხოლოდ სწავლას ვუთმობდი. ახლა კი თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ორივემ წარმატებას მიაღწია. ჩემი მომავალი მეუღლე, ასია ორჯაციანი, ასევე სამედიცინო უნივერსიტეტში სწავლობდა. უნივერსიტეტი ერთად დავამთავრეთ“.
პაციენტს პირდაპირ ვემსახუროთ თუ ჯავახეთის მოსახლეობის ჯანმრთელობას
გორი დარწმუნებულია, რომ მომავალი არაპროგნოზირებადია.
„ზუსტად არ ვიცი, ახალქალაქში დავბრუნდები თუ ნინოწმინდაში. ჩემი სპეციალობით მუშაობა რთულია, რადგან შესაბამისი საოპერაციოები არ არის. მაგრამ თუ შესაძლებლობები გაჩნდება, აუცილებლად მოვალ და იქ ვიმუშავებ.“
თავის გამოსვლაში ის ხაზს უსვამს: „პაციენტის ჯანმრთელობა ჩემთვის პრიორიტეტულია. ხელფასზე არასდროს მიფიქრია. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ მკურნალობა ჩაატარო და მიაღწიო შენს მიზანს.“
გორ ამირხანიანის ისტორია ნათელი მაგალითია იმისა, თუ როგორ შეიძლება დიდი წარმატების მიღწევა შეუპოვრობით, თავდადებით და საყვარელი საქმის მიყოლით. მისი გზა აჩვენებს, რომ სირთულეები მხოლოდ აძლიერებს ადამიანს და აძლიერებს მას.
