„MEGOBARI აქტის“ კანონპროექტი აშშ-ში მიღების პროცესშია, პარალელურად, საქართველოს პარლამენტში საპასუხო განცხადებაა ინიცირებული და ეს აქტი მთავრობის წარმომადგენლების კრიტიკის საგანი ხდება.„MEGOBARI Act“-ი უშუალოდ ეხება აშშ-სა და საქართველოს შორის ურთიერთობებს, რომელიც საქართველოსგან გარკვეული ნაბიჯების გადადგმას მოითხოვს დემოკრატიულ სტანდარტებთან შესაბამისობის, ასევე გარე გავლენის, კერძოდ, რუსეთის გავლენის წინააღმდეგ ბრძოლის მიზნით, წინააღმდეგ შემთხვევაში აქტი სანქციებს ითვალისწინებს.
აშშ-ის „საქართველოს ანგარიშვალდებულების, მდგრადობისა და დამოუკიდებლობის გაძლიერებისა და გაფართოების აქტი“ „MEGOBARI აქტი“, სენატის მიერ საბოლოო მიღების შემდეგ ითვალისწინებს, რომ საქართველო გარკვეული ნაბიჯები უნდა გადადგას, წინააღმდეგ შემთხვევაში ქვეყნის ხელისუფლება სანქციებით დაისჯება.კერძოდ, კანონი მოითხოვს, რომ საქართველომ განაგრძოს დემოკრატიული ღირებულებების განვითარება, ჩაატაროს სამართლიანი არჩევნები, უზრუნველყოს სასამართლო სისტემის დამოუკიდებლობა და დაიცვას პოლიტიკური პარტიებისა და მედიის თავისუფლება. Jnews-მა ამის შესახებ სტატია გამოაქვეყნა.
ამჯერად Jnews-მა ყურადღება გაამახვილა კანონის ისეთ მოთხოვნაზე, როგორიცაა უცხოური გავლენის შეზღუდვა და უფრო კონკრეტულად, საქართველოში რუსული გავლენის შეზღუდვა. როგორც აქტის შემსწავლელი ექსპერტები განმარტავენ, ამისთვის საჭიროა ანგარიშები, რომლებიც შეიცავს კონკრეტულ ინფორმაციას საქართველოში არსებული რუსული და ჩინური სადაზვერვო აქტივების შესახებ. კანონში ნათქვამია, რომ მიუღებელია საქართველო გახდეს ჩინეთის ეკონომიკური და პოლიტიკური სტრატეგიების ნაწილი, რომელიც შეიძლება ემსახურებოდეს რუსეთის ინტერესებს.
„მეგობარის აქტის“ გარკვეული პუნქტების საფუძველზე, „საქართველოს სტრატეგიული და საერთაშორისო კვლევების ფონდის“ (რონდელის ფონდი) პოლიტოლოგის, გიორგი ბადრიძის თქმით, აშშ-ის დაზვერვას აქვს ინფორმაცია საქართველოს ხელისუფლების თანამშრომლობის შესახებ როგორც რუსეთის, ასევე ჩინეთის დაზვერვის სამსახურებთან. მისი აზრით, ამ თანამშრომლობის დასტურია, მაგალითად, ის ფაქტი, რომ ქართველი მესაზღვრეები რეგულარულად არ უშვებენ ქვეყანაში კრემლისთვის არასასურველ რუსეთის მოქალაქეებს.
„ეს ნიშნავს, რომ მათ აქვთ სიები, რომლებიც შეიძლება მიიღონ მხოლოდ რუსული სპეციალური სამსახურებიდან – ოპოზიციურად განწყობილი ან საერთოდ ვლადიმერ პუტინის მთავრობისთვის არასასურველი რუსეთის ფედერაციის მოქალაქეების შესახებ. გარდა ამისა, არსებობს სხვა ირიბი მონაცემებიც. მაგალითად, ბოლო 12 წლის განმავლობაში საქართველოში კონტრდაზვერვითი ოპერაციის ან უცხო ქვეყნის სპეციალური სამსახურების წარმომადგენლების დაკავების არც ერთი შემთხვევა არ ყოფილა, რაც ადრე პერიოდულად ხდებოდა. თითქოს რუსეთმა შეწყვიტა საქართველოთი დაინტერესება. მაგრამ სინამდვილეში საპირისპირო ხდება.რუსეთის გავლენა საქართველოს საშინაო პოლიტიკურ პროცესებზე არასდროს ყოფილა ასეთი შესამჩნევი. უფრო მეტიც, ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში საქართველოში თავისუფლად შემომსვლელი რუსეთის მოქალაქეების რაოდენობა რამდენიმე ასი ათასით გაიზარდა. ამრიგად, ასეთ პირობებში, როდესაც ქართული სპეციალური სამსახურები არაფერს აკეთებენ, გარდა ოპოზიციის ან სამოქალაქო საზოგადოების წარმომადგენლებზე ზეწოლის განხორციელებისა, ჩნდება კითხვები: ასრულებენ თუ არა კონტრდაზვერვითი სამსახურები თავიანთ სამუშაოს და ეხება თუ არა მათი მუშაობა რუსეთის ფედერაციის სპეციალური სამსახურების დაზვერვას ან სხვა საქმიანობას?“ – ამბობს გიორგი ბადრიძე.
ბოლო წლებში საქართველო-ამერიკის ურთიერთობები დაძაბული იყო. წელს ტრამპის ხელისუფლებაში მოსვლისა და მისი პოლიტიკის საფუძველზე, საქართველოს ხელისუფლებამ არაერთხელ გამოაცხადა ურთიერთობების აღდგენის შესახებ, რომ ეს ურთიერთობები ნულიდან დაიწყება, მაგრამ ამ მიმართულებით აშკარა ნაბიჯები არ გადადგმულა. პირიქით, „მეგობარის“ აქტი, რომელიც საქართველოს ხელისუფლების მიმართ არამეგობრულია, კონგრესმა მიიღო და საბოლოო მისაღებად სენატს გადაუგზავნა. საქართველოში საპარლამენტო განცხადება მზადდება, რადგან მათი აზრით, „ეს აქტი რეალობას ამახინჯებს“. დრო და კონკრეტული ნაბიჯები აჩვენებს, თუ როგორ განვითარდება ქართულ-ამერიკული ურთიერთობები ოფიციალური დოკუმენტების მეშვეობით კომუნიკაციის ფონზე.
