„რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ (RSF)-მა გამოაქვეყნა 2025 წლის მსოფლიო პრესის თავისუფლების ინდექსი, რომელიც აჩვენებს, რომ საქართველოში მედიის თავისუფლების მდგომარეობა გასულ წელთან შედარებით გაუარესდა და ქვეყანამ 103-ე ადგილიდან 114-ე ადგილზე გადაინაცვლა (180 ქვეყანას შორის).
დოკუმენტში აღნიშნულია, რომ სახელმწიფოს ჩარევა ძირს უთხრის საქართველოში მედიის თავისუფლების გაუმჯობესების მცდელობებს.
RSF-ის ახლახან გამოქვეყნებულ შეფასებაში ვკითხულობთ: მიუხედავად იმისა, რომ ჟურნალისტებზე ფიზიკური თავდასხმები მედიის თავისუფლების ყველაზე თვალსაჩინო დარღვევაა, ეკონომიკური ზეწოლაც არის ერთ-ერთი უმთავრესი, უფრო მზაკვრული პრობლემა. მსოფლიოში მედიის თავისუფლების წლევანდელ ინდექსში ეკონომიკური ინდიკატორი უპრეცედენტოდ დაბალ დონეზეა და განაგრძობს კლებას. შედეგად, მედიის თავისუფლების გლობალური მდგომარეობა ინდექსის ისტორიაში პირველად ფასდება „რთულ ვითარებად“.
მედიის მფლობელობის კონცენტრაციით, რეკლამის დამკვეთებისა და ფინანსური მხარდამჭერებისგან ზეწოლით და საბიუჯეტო დახმარებით, რომელიც ან შეზღუდულია, ან არ არსებობს, ან გამოიყოფა გაუმჭვირვალედ.
„ქვეყანა ახალ და სერიოზულ პოლიტიკურ კრიზისს განიცდის 2024 წლის ოქტომბერში ჩატარებული ფართოდ სადავო საკანონმდებლო არჩევნების შემდეგ, რამაც ქვეყანა რეპრესიებსა და საერთაშორისო იზოლაციაში ჩააგდო. ეს გარემო ხელს უწყობს სატელევიზიო არხების კონტროლისთვის მუდმივ კონკურენციას.“
მიუხედავად იმისა, რომ საქართველოს კანონმდებლობა პოლიტიკურ პარტიებს კრძალავს მედია საშუალებების ფლობას, მსხვილი ქსელები, როგორც წესი, იცავენ მათი მფლობელების ინტერესებს, რომლებსაც ხშირად მჭიდრო კავშირები აქვთ პოლიტიკურ ლიდერებთან. იგივე ეხება სახელმწიფო მედიას, რომელიც მთავრობის ძლიერი ჩარევის ობიექტია“, – ნათქვამია დოკუმენტში.
„რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე“ ასევე აცხადებს, რომ ჟურნალისტების მიმართ სიტყვიერი და ფიზიკური შეურაცხყოფა ხშირია, მათ შორის მაღალი თანამდებობის პირების მხრიდან, განსაკუთრებით საარჩევნო კამპანიების დროს:
„2021 წლის ივლისში ჰომოფობიური კონტრდემონსტრაციების დროს, გულგრილი უსაფრთხოების ძალების თვალწინ, დაახლოებით 50 რეპორტიორზე ხანგრძლივი და სასტიკი თავდასხმა უპრეცედენტო უკან გადადგმული ნაბიჯი იყო. გამოძიების გამჭვირვალობისა და პროგრესის არ არსებობა მეტყველებს, რომ ჟურნალისტების წინააღმდეგ დანაშაულის ჩამდენები დაუსჯელობით სარგებლობენ”,- წერია შეფასებაში.
