დღეს ქართული ენის დღეა. ეს დღე დღესასწაულად 35 წლის წინ, 1990 წელს დაწესდა, 1978 წლის 14 აპრილის პატივსაცემად, როდესაც ქართველმა ხალხმა შეძლო მშობლიური ენის, როგორც სახელმწიფო ენის სტატუსის დაცვა.
1978 წლის 14 აპრილს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტიდან რუსთაველის გამზირისკენ 15 000-მდე ადამიანი დაიძრა. სტუდენტებსა და ინტელიგენციის წარმომადგენლებს სხვა მოქალაქეებიც შეუერთდნენ და რუსთაველის გამზირზე თითქმის 100 000 ადამიანი შეიკრიბა და პირველად საბჭოთა კავშირის ისტორიაში, კომუნისტურმა რეჟიმმა უკან დაიხია.
საპროტესტო აქციების სიმბოლო იყო სახელმძღვანელო „დედა ენა“ – ქართული ძირითადი საკითხავი წიგნი ბავშვებისთვის, რომელიც 1865 წელს იაკობ გოგებაშვილმა დაწერა და გამოსცა. თანამედროვე ქართულ საგანმანათლებლო სისტემაში „დედა ენა“ კვლავ საფუძვლად უდევს ძირითადი ანბანისა და საკითხავი სახელმძღვანელოს.
2013 წელს „დედა ენა“ შეიტანეს საქართველოს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის სიაში.
თანამედროვე ქართულ ენაში 17 დიალექტია.
უძველესი დროიდან ქართული ენა იყო ამიერკავკასიის ადგილობრივი მოსახლეობის ენა: აღმოსავლეთით – იბერიისა, ხოლო დასავლეთით – კოლხეთის (კოლხური).
ქართულმა ენამ შეინარჩუნა უწყვეტი წერილობითი და ლიტერატურული ტრადიცია, რომელიც წარმოიშვა ქრისტიანობის მიღების შემდეგ (ახ. წ. IV ს.).
ქართულში 5 ხმოვანი და 28 თანხმოვანი ბგერაა.
თანამედროვე ქართული ანბანი 33 ასოსგან შედგება, რომელიც არაუგვიანეს V საუკუნისა შეიქმნა.
2016 წელს იუნესკომ ქართული ანბანის სამი სახეობა არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ნუსხაში შეიტანა
