ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფლებში აფთიაქები არ არის. აფთიაქების არარსებობის პრობლემა უფრო მეტად ზამთარში მწვავდება, როდესაც სეზონური ინფექციები ვრცელდება და ქალაქისკენ მიმავალი გზა რთული და ხშირად გაუვალიც კი ხდება. სოფლებში აფთიაქების არარსებობის პრობლემასთან ერთად არის ტრანსპორტის პრობლემაც, რაც კიდევ უფრო ართულებს სიტუაციას. ახალქალაქის სოფლებიდან ქალაქში გადმოსვლა ზამთარში საკმაოდ რთულია, განსაკუთრებით ხანდაზმულებისთვის.
სოფლებში არ არის აფთიაქები, რომ წამალი იყიდონ, მოსახლეობას ახალქალაქში უწევს გადმოსვლა, რაც საკმაოდ სერიოზულ პრობლემას წარმოადგენს. ამ სირთულის მთავარი მიზეზი ახალქალაქის სოფლებთან დამაკავშირებელი საზოგადოებრივი ტრანსპორტის არარსებობაა.
აღნიშნული პრობლემა ყველაზე აქტუალურია მარტოხელა და მეურვის გარეშე მოხუცებისთვის. ადამიანს, რომელსაც ჯანმრთელობის პრობლემები აქვს, ახალქალაქში ვერ ჩამოვა და მისთვის საჭირო მედიკამენტს ვერ იყიდის. ამიტომ წამლის მოტანა ვინმეს უნდა სთხოვოს და აფთიაქში მისვლის შემთხვევაში ერთდროულად რამდენიმე წამალი იყიდოს, სხვადასხვა სეზონურ ინფექციებთან საბრძოლველად, ასევე, პირველადი დახმარების მედიკამენტები.
სოფელ ოკამიდან ნარინე აღნიშნავს, რომ სოფლის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი პრობლემა აფთიაქების არარსებობაა.
„სოფელში აფთიაქი არ არის და ეს დიდი პრობლემაა. როგორც მოგეხსენებათ, სოფელ ოკამში ტრანსპორტის პრობლემაც არის. ნებისმიერი წამლის საყიდლად, ვთქვათ, ტკივილგამაყუჩებლის ან სიცხის დამწევის, ადამიანმა უნდა დახარჯოს 20-25 ლარი, რომ მივიდეს ქალაქში, იყიდოს წამალი და ისევ იგივე თანხა გადაიხადოს სახლში დასაბრუნებლად“, – ამბობს ნარინე ზაქარიანი სოფელ ოკამიდან.
ის არის აქტიური ახალგაზრდა, რომელსაც ყოველთვის აინტერესებს ის საკითხები, რაც ახალგაზრდებს ეხება, როგორიცაა განათლება, სამუშაო…ის ამბობს:
„ვფიქრობ, თუ სოფელში იქნება აფთიაქი, ეს ხელს შეუწყობს იმ ფაქტს, რომ ბევრ ახალგაზრდას, მაგალითად, ჩვენი სოფლიდან, ვინც სამედიცინო უნივერსიტეტში სწავლობს ან ფარმაცევტის განათლება აქვს, დარჩეს და მუშაობა სოფელში განაგრძოს“, – თვლის ნარინე.
ჩვენთან ინტერვიუში მან გვიამბო, ერთხელაც, 89 წლის ბებიას დიდი გაჭირვებით უპოვეს წამალი, რომელსაც არტერიული წნევა ჰქონდა. სოფლიდან ქალაქში არავინ იყო, რომ წამლის მოტანა ეთხოვათ.
„სამწუხაროდ, აღმოჩნდა, რომ იმ დროს ქალაქში სოფლიდან არავინ იყო, სოფელშიც ვერ ვიპოვეთ წამალი, მეგობრებს და ნაცნობებს ვთხოვდით ენახათ, ვინმე ხომ არ იყო ქალაქში. ბოლოს მეზობელი სოფლიდან ვიპოვეთ კაცი, და წამალი მან მოიტანა. ბებია ძალიან ცუდად იყო და წამლის მიღების შემდეგ წნევა ნორმას დაუბრუნდა“, – ყვება ნარინე.
მისი თქმით, აფთიაქების სიმცირის პრობლემასთან ერთად მოსახლეობამ პრობლემის გადაჭრის საკუთარი გზები იპოვა. ნარინე ამბობს, რომ ქალაქში წასვლამდე სოფლის ახალგაზრდები მეზობლებსა და პენსიონერებს ეკითხებიან, რამე ხომ არ სჭირდებათ ქალაქიდან ჩამოსატანად.
„ქალაქში რომ მივდივართ, მეზობლებს ვეკითხებით, წამალი ან ყავა ხომ არ სჭირდებათ, ყველაზე მთავარი ესენია“, – ხუმრობს ნარინე.
სხვა ოჯახებზე საუბრისას ამბობს, რომ უკვე მიჩვეულები არიან, რომ სოფელში პრობლემა არსებობს და არ აქვს მნიშვნელობა სახლში ავადმყოფი იქნება თუ არა, ყოველთვის ყიდულობენ პირველადი დახმარების წამლებს, ტკივილგამაყუჩებლებს და სიცხის დამწევ საშუალებებს.
ნარინე ასევე ამატებს, რომ გარკვეული პერიოდის შემდეგ, თუ წამალს არ გამოიყენებენ, უნდა გადააგდონ, რადგან ნაადრევად იყიდეს, იმის ფიქრით, რომ შეიძლება დასჭირდეთ, მერე კი არ დასჭირდათ და წამალს ვადა გაუვიდა.
ხაზგასმით აღვნიშნავთ, რომ ქალაქ ახალქალაქში ფუნქციონირებს ” Aversi ” სააფთიაქო ქსელის 3 აფთიაქი, თითო აფთიაქი “Pharmadepot” და “PSP” სააფთიაქო ქსელებიდან, ასევე კერძო მეწარმეების მიერ გახსნილი სხვა აფთიაქები.
კითხვაზე, იგეგმება თუ არა ახალქალაქის რაიონის სოფლებში „Aversi“-ის აფთიაქების გახსნა, Jnews-მა საქართველოში მოქმედი აფთიაქების ქსელ „Aversi“-ს მიმართა. მიღებული ინფორმაციის თანახმად, ახალქალაქის რაიონში აფთიაქების გახსნა ჯერ არ იგეგმება. მათ აღნიშნეს, რომ ამ რეგიონში არ არის საკმარისი ადამიანური რესურსი აფთიაქის ფუნქციონირების მხარდასაჭერად.
ფენია თოროსიან
