სარკინიგზო საქმე ის მიმართულებაა, რომლითაც ჯავახეთის ბევრი მცხოვრები უნდა დაინტერესებულიყო, რადგან აქ მდებარეობს ბაქო-თბილისი-ყარსის საერთაშორისო რკინიგზის მთავარი სადგური. გზა უკვე შვიდი წელია ფუნქციონირებს, მაგრამ პროფესიულ განათლებაში ამ მიმართულებამ პოპულარობის მოპოვება მხოლოდ ბოლო წლებში დაიწყო.
ბაქო-თბილისი-ყარსის საერთაშორისო პროექტის ისტორია 2007 წელს დაიწყო, როდესაც აზერბაიჯანმა, საქართველომ და თურქეთმა მის განხორციელების შესახებ შეთანხმებას მოაწერეს ხელი. მას შემდეგ აქცენტი კეთდება იმაზე, რომ მთავარი რკინიგზის სადგური ახალქალაქში იქნება, რადგან აქ ძველი (ფართო) რელსები იცვლება ახალი ევროპული (ვიწრო) რელსებით და გაჩნდა იმედი, რომ მნიშვნელოვანი ეკონომიკური განვითარება და ჯავახეთის ადგილობრივი მოსახლეობის მასობრივი დასაქმება დაიწყება. 2008 წელს, როდესაც ოფიციალურმა პირებმა მოსახლეობას პროექტის პრეზენტაცია გააკეთეს, განაცხადეს, რომ მშენებლობაზე ადგილობრივები იმუშავებდნენ. ისინი ასევე შეხვდნენ საშუალო სკოლის მოსწავლეებს, რომელთა მიზანი სარკინიგზო ტრანსპორტის პროფილით სწავლის გაგრძელება იყო, რათა სამომავლოდ ბაქო-თბილისი-ყარსზე იმუშაონ.
მაშინ ახალქალაქის მერიამ რკინიგზაზე მუშაობის მსურველი ადგილობრივების განაცხადები მიიღო. 2000-მდე განაცხადი მიიღეს სხვადასხვა სპეციალობის მქონე მცხოვრებლებისგან. მაგრამ არცერთი ამ სიიდან არ იყო სამსახურში აყვანილი.
ჯერ კიდევ მაშინ ადგილობრივებს შორის გარკვეული იმედგაცრუება გაჩნდა. არ არსებობდა ადგილობრივი კვალიფიკაციის მოპოვების, კვალიფიკაციის დადასტურების ან მომზადებისა და გადამზადების განსაკუთრებული შესაძლებლობა. შესაბამისი პროგრამები, რომელთა მიხედვითაც ჯავახეთში იქნებოდა შესაძლებელი სწავლა, დღემდე არ არსებობს. და მხოლოდ 2019 წელს ახალქალაქში ცნობილი გახდა თბილისის სარკინიგზო ტრანსპორტის კოლეჯის შესახებ, რომელიც დაარსდა 2015 წელს, როგორც გვაცნობენ კოლეჯიდან.
“ა(ა)იპ სარკინიგზო ტრანსპორტის კოლეჯი დაარსდა 2015 წელს საქართველოს განათლების, მეცნიერებისა და ახალგაზრდობის სამინისტროს, სს “საქართველოს რკინიგზის” და საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის თანამშრომლობით”, – წერია საპასუხო წერილში, რომელიც Jnews-მა მიიღო 24 დეკემბერს, ამ სტატიის გამოქვეყნების შემდეგ.
დღეის მდგომარეობით კოლეჯი ახორციელებს 13 საკვალიფიკაციო გრძელვადიან პროფესიულ საგანმანათლებლო პროგრამას, 5 პროფესიულ საგანმანათლებლო პროგრამას, რომელშიც ინტეგრირებულია ზოგადი განათლების საშუალო საფეხურის სწავლის შედეგები, ასევე 15 მოკლევადიან პროფესიულ მომზადება/გადამზადების პროგრამას.
სწავლის შემდეგ დიპლომის მისაღებად საჭიროა 6-დან 8 თვემდე სტაჟირების გავლა. როგორც თავად სტუდენტები ამბობენ, ყველა სტუდენტი ვერ ამთავრებს სტაჟირებას, ბევრი ტოვებს სწავლას, სტაჟირების დროს საცხოვრებლისა და სხვა ხარჯების გამო
ამ სტატიის საპასუხოდ და კონკრეტულად სტუდენტების სტაჟირების ხარჯების შესახებ სარკინიგზო ტრანსპორტის კოლეჯიდან მიღებულ წერილში წერია: “კოლეჯში პროფესიული სტუდენტის სწავლა სრულად ფინანსდება სახელმწიფო ბიუჯეტიდან გამოყოფილი ვაუჩერით, ხოლო დამატებით წახალისების მიზნით, ყველა პროფესიული სტუდენტი, რომელიც გადადის სამუშაოზე დაფუძნებულ სწავლებაზე (და არა სტაჟირებაზე), საქართველოს რკინიგზისგან იღებს დადგენილ მინიმალურ ანაზღაურებას (ხელფასს) თვეში 250 ლარის ოდენობით”.
თბილისის სარკინიგზო ტრანსპორტის კოლეჯის ადმინისტრაციიდან Jnews-ს აცნობეს, რომ ჯავახეთიდან კოლეჯის სტუდენტების რაოდენობა გაიზარდა.
„ჯავახეთიდან სტუდენტების რაოდენობა გაიზარდა, განსაკუთრებით თეთრიწყაროს ჰიბრიდული ცენტრის გახსნის შემდეგ“, – გვიპასუხეს კოლეჯიდან.
Jnews-ის მიერ მოთხოვნილი ინფორმაციის შესახებ კოლეჯის პასუხში ნათქვამია, რომ:
კოლეჯს “მარაბდა-კარწახის რკინიგზის” კომპანიასთან მემორანდუმი აქვს გაფორმებული, რომლის მიხედვითაც კომპანია იღებს ვალდებულებას პრაქტიკის/სტაჟირების გავლის შემდეგ დაასაქმოს კოლეჯის სტუდენტები.
სარკინიგზო ტრანსპორტის კოლეჯის ინფორმაციით, ბაქო-თბილისი-ყარსის რკინიგზაზე პროფესიული საგანმანათლებლო პროგრამების 6 სტუდენტი და მოკლევადიანი პროფესიული გადამზადების ან გადამზადების 30 კურსდამთავრებული დასაქმდა.
ვაღარშაკ ანტონიანი ერთ-ერთია, ვინც რკინიგზის კოლეჯში სწავლის შემდეგ ბაქო-თბილისი-ყარსზე მუშაობს.
თუმცა ამა თუ იმ მიზეზით ყველა არ გადის პრაქტიკას. არტაშეს მოვსესიანი კოლეჯში სწავლობდა, მაგრამ სტაჟირება არ გაუვლია და დიპლომი ჯერ არ მიუღია.
„პრაქტიკა ჩვენი ხარჯებით უნდა გაგვევლო, დროულად ვერ გავიარე პრაქტიკა, სოფლის მეურნეობით ვარ დაკავებული, მაგრამ მაინც მინდა პრაქტიკის გავლა, თუნდაც მოკლე ვადით. ვსწავლობდი და არ მინდა, რომ ძალისხმევა უშედეგო იყოს“, – ამბობს არტაშეს მოვსესიანი.
ზოგიერთმა სტუდენტმა დაამთავრა კოლეჯი და შემდეგ ბაქო-თბილისი-ყარსზე დასაქმდა, ზოგი მუშაობდა და ამის შემდეგ ჩააბარა კოლეჯში, რათა სრულად დაეუფლა პროფესიას და მიეღო სერტიფიკატი.
„ვმუშაობდი და კოლეჯის გახსნას ახალქალაქში ველოდებოდი, მაგრამ ვნახე, რომ აქ არ ხსნიან, წავედი თბილისში სასწავლებლად, რომ უკეთ დავეუფლო პროფესიას, განათლებული და გამოცდილი გავმხდარიყავი“, – ამბობს ერთ-ერთი სტუდენტები.
კოლეჯის რეგიონალური სასწავლო ცენტრები, ანუ ჰიბრიდული ცენტრები თეთრიწყაროსა და სამტრედიაში ფუნქციონირებს. ახალქალაქში ასეთი ცენტრის გახსნის შესაძლებლობის შესახებ კითხვაზე, კოლეჯიდან გვიპასუხეს, რომ მზად არიან გაიხსნას რეგიონული ფილიალი ახალქალაქის მუნიციპალიტეტში, თუ მოსახლეობის მხრიდან იქნება მოთხოვნა.
მასალაში გამოყენებული ფოტოები არის სარკინიგზო ტრანსპორტის კოლეჯის ვებგვერდიდან
ეს მასალა შექმნილია ევროკავშირის (EU) ფინანსური მხარდაჭერით. მის შინაარსზე პასუხისმგებელია ააიპ “ღია საზღვრები” და შესაძლოა, რომ იგი არ გამოხატავდეს ევროკავშირის შეხედულებებს.
მასალა შექმნილია პროექტის „სამოქალაქო საზოგადოების გაძლიერება სოციალურ, ეკონომიკურ და პოლიტიკურ ცხოვრებაში თანაბარი და სრულყოფილი მონაწილეობისთვის“ ფარგლებში, განმახორციელებელი HEKS\EPER Georgia-ს მიერ რეგიონალურ პარტნიორ ორგანიზაციებთან, სამოქალაქო ინტეგრაციის ფონდი (CIF) – ქვემო ქართლი, სამოქალაქო საზოგადოების ფორმირების ხელშემწყობი ცენტრი (SCCSF) – სამცხე-ჯავახეთი, თანამშრომლობით.
